12 Aralık 2018 Çarşamba

''YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR'' için Taksitli Üyelik Kampanyası

Eskişehirspor camiasında yaşanan son olaylar bize bir kez daha gösterdi ki, Eskişehirspor'un tek sahibi Eskişehirspor sevdalılarıdır.
Yıllardır her türlü fedakarlığa katlanan Eskişehirspor sevdalıları Eskişehirspor'un yaşaması için olağanüstü bir mücadele ortaya koydu ve bu mücadeleyi tüm hızıyla sürdürüyorlar.
Kapı kapı dolaşıp para toplamaktan tutun da hazırlık maçına bile para ödeyerek girmeye kadar yapmadıkları fedakarlık kalmadı neredeyse.
***
Bugün Türk futbolunun içine düştüğü berbat durumdan dolayı bir çok köklü takım yok olup giderken Eskişehirspor, efsane taraftarının olağanüstü mücadelesi ile yaşamaya devam ediyor.
Gelinen son noktada takımın mutfak masraflarından tutun da deplasman masraflarına kadar tüm masrafları Eskişehirspor sevdalıları kendi imkanları ile topladıkları paralarla karşılıyorlar...
Cebindeki son 3 lirasını kulübüne bağışlamak için sıraya giren boyacı çocuktan tutun, kredi kartına otomatik ödeme talimatı verenlere kadar muazzam bir mücadelenin içinde olan Eskişehirspor sevdalıları tüm olumsuzluklara rağmen takımlarını yaşatmayı başarıyorlar.
***
1965'ten bu yana Türk futbol tarihinde bir çok ilke imza atan ve futbol oyununu tribünlerde yaptıkları gösterilerle Türk halkına daha çok sevdiren Eskişehirspor sevdalıları için son noktaya gelinmiştir. Bu son nokta Eskişehirspor takımının tek sahibinin Eskişehirspor sevdalılarının olduğunun tescillenmesidir.
Nasıl olacak bu tescilleme!?
Tabii ki tüm Eskişehirspor sevdalılarının kulübe üye olmasıyla.
Son dönemde Halil Ünal yönetimince üyeliklerin ünündeki tüm engeller kaldırıldı. Ancak bu yeterli olmadı. Beklenen üye kayıt sayısına ulaşılamadı.
Bunun tek sebebi de taraftar profilinin büyük çoğunluğunun gelir düzeyinin düşük olması ve 740 TL tutarındaki giriş aidatı ve 1 yıllık aidat toplamının tek seferde ödenmesinin mümkün olmamasıdır.
***
Büyük çoğunluğu 1600 - 2500 TL arasında gelire sahip olan taraftarların büyük çoğunluğu için bu 740 TL'yi bir seferde ödemek mümkün olmuyor.
Bu durumu göz önünde bulundurarak kulüp yönetimi ve icra kurulu TAKSİTLİ ÜYELİK kampanyası başlatmalıdır. Bu kampanya makul bir şekilde yapıldığı vakit Eskişehirspor'un 2 yıl içinde 5000 üyeye ulaşması ihtimali çok yüksektir.
Taksitli üyelik kampanyası nasıl olmalı!?
Ayda 70 TL ödeme yapılacak ve 12 ay sonunda 840 TL tahsil edilmiş olacak.
Geçmiş yönetimlerce konulan KOTA ve REFERANS gibi engeller ortadan kalkmışken bu kampanya bir an evvel başlatılmalı.
***
Bu kampanya herhangi bir aracı kurum olmadan, Taraftar dernekleri, Taraftarlar Birliği ve Taraftar gruplarımızın vereceği lojistik destekle yürütülmelidir. Yani kulübümüze üye olan vatandaşın verdiği her kuruş kulübümüzün kasasına girmelidir.
Maç günlerinde stad önüne standlar kurularak, ESstore'dan, kentin işlek yerlerine kurulabilecek standlardan kayıtlar ve aylık tahsilatlar yapılabilir.
Sistemin oluşturulması detaylandırılması konuşulur tartışılır ve mutlak surette olumlu bir sistem kurulur.
Kulüp kapanma noktasına gelmeden ya da siyasi unsurların eline geçmeden bu kampanya mutlaka yapılmalı ve Eskişehirspor sevdalılarının tamamı kulüp üyesi olmalıdır.
***
Taksitli Üyelik kampanyası ''Eskişehirspor Halkın Takımıdır'' söyleminin içinin doldurulmasıdır.
Tribünleri doldurup, kongre salonlarına giremeyen Eskişehirspor sevdalıları için son fırsattır.
Eskişehirspor'u sevdiğimiz kadar sahip çıkamadığımız gerçeğinin tarihe karışması için bir fırsattır.
Bu önerimiz sonrasında ''Yapılmalı mı yapılmamalı mı'' tartışması yerine ''Nasıl yapılmalı'' tartışması yapılmalı ve gerekirse kentimizin üniversitelerinden, ticaret ve sanayi odalarından da sistemin oluşturulması noktasında destek alınarak bir an önce bu sistem başlatılmalıdır.

10 Aralık 2018 Pazartesi

BU ÇOCUKLARA SAHİP ÇIK TÜRKİYE!

Eskişehir'de bir şeyler oluyor!
Türkiye'nin alışık olmadığı bir şeyler!
Türk futbolunda ''Yaşayan bir Efsane'' olan Eskişehirspor'un içine düştüğü darboğazdan kurtulması için verilen mücadele adeta bir DİRİLİŞ DESTANI'na dönüştü...
Sahada mücadele eden lise çağlarındaki çocukların arkasında, 7'den 70'e bir sevdalılar ordusu var.
Eskişehirspor sevdalıları...
Vatan sevdası gibi...
Bayrak sevdası gibi...
Memleket sevdası gibi...
Müthiş bir sevdanın neferleri Eskişehirspor'un kurtuluşu için sahada mücadele eden 17-18 yaşındaki kardeşlerine destek oluyorlar...
***
Kutlu bir sevda ve kutlu bir direniş öyküsü yaşanıyor Eskişehir'de...
Kentin zenginleri sürekli bahaneler üreterek Eskişehirspor gibi bir efsanenin yok oluşuna seyirci kalırken, kentin siyasetçileri de aday olabilme ya da seçim kazanma telaşına düşmüşler, Eskişehirspor'un yok oluşuna seyirci bile kalamıyorlar...
Eskişehirspor'u bu durumlara düşüren yöneticiler adları bile duyulmuyor...
Ve #BizimÇocuklar....
Sahada bir efsaneyi yaşatmak için onurlu bir mücadelenin içine giren. Bizim Çocuklar...
Bir çoğu henüz lise öğrencisi ya da üniversite 1. sınıf öğrencisi...
Daha bir kaç ay önce aynı tribünlerde Eskişehirspor'un başarısı için marşlar söyleyen, bayrak sallayan bu çocuklar bugün bir kentin onurunu kurtarmak için cepheye gönüllü girdiler ve savaşmaya devam ediyorlar...
***
Ve Yeni Eskişehir Atatürk Stadı'nı dolduran sevdalı yürekler...
Sahada mücadele eden kardeşlerine en büyük desteği veren Tribün Çocukları...
Hazırlık maçına bilet alarak giren, lig maçına bilet parasının yanı sıra bağış makbuzu alarak giren, fedakâr ve de vefakâr tribün çocukları...
Ceplerindeki son kuruşu bile sahada mücadele eden kardeşlerinin masrafları için kulübüne bağışlayan sevdalı yürekler...
YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR diye haykırarak bu kutlu direnişin bir neferi olan çocuklar, gençler, kadınlar, kızlar, işçiler, memurlar ve daha niceleri...
Tekerlekli sandalye ile bu coşkunun bir yerinde olmaya çalışan koca yürekli adamlar ve SİYAH - KIRMIZI renkleri, o kutlu armayı, tribünlerde sallanan bayrakları, sahada verilen mücadeleyi görme ihtimali dahi olmayan görme engelli evlatlar, canlar, ciğerler...
***
Eskişehir'de bir şeyler oluyor Türkiye!
Ülke futbolunun yok olduğu DEV olarak görülen kulüplerimizin bile çöktüğü, Avrupa ve Dünya futbolunda yok olduğumuz şu günlerde bu kötü gidişe karşı direnen bir kent var...
Eskişehir!
1965 Yılında Dr. Aziz Bolel'in ''Yaşadığım kentin takımı için ben de bir şeyler yapmalıyım'' sözleriyle başlayan ve 70'li yıllarda Avrupa'nın dev takımlarını hezimete uğratacak kadar büyüyen Eskişehirspor ülkemiz genelinde futbolun kötü yönetilmesi neticesinde yok olmak üzere...
Fakat Eskişehirspor sevdalıları teslim olmuyor...
Savaşıyorlar!
Direniyorlar!
Kazanıyorlar!
Lig başında tüm futbol otoritelerinin ''Tek puan alamazlar'' dedikleri Bizim Çocuklar, 15 puana ulaştılar.
Türkiye'nin süper liginde en devasa takımların bile tribünleri boş kalırken 1. Lig'de yaşam mücadelesi veren Eskişehirspor'un bir hazırlık maçına bilet 10 bin biletli seyirci geliyor...
***
Eskişehirspor'un başarısı için sahada mücadele eden bu çocuklar Türk futbolunun geleceğini aydınlatacak pırıl pırıl çocuklar.
Bu çocuklara sahip çıkmak sadece Eskişehirspor sevdalılarının değil memleketimizin dört bir yanında farklı takımlara gönül vermiş tüm futbol severlerin görevidir!
Buradan farklı renklere gönül vermiş tüm futbol severlere çağrıda bulunuyorum.
Türk futbolunun geleceği için bu çocuklara destek verin.
ESES yazıp 7979'a göndererek ayda 10 TL katkıda bulunup, bu çocukların deplasman masraflarına, tesislerde yemek masraflarına, hatta belki de ceplerine az da olsa bir harçlık girmesi için katkıda bulunalım.
Ayda sadece 10 TL!
Futbolu seven, Türk futbolunun içine düştüğü buhrandan çıkmasını isteyen her futbol severden sadece ayda 10 TL tutarında bir katkıda bulunmalarını istiyoruz...
***
ESES yazıp 7979'a göndereceğiniz mesajla faturanıza yansıyacak olan 10 TL, bir paket sigara parası... 2 Poğaça 2 çay parası... Bir tas mercimek çorbası bile vermiyorlar bir çok yerde 10 Liraya...
Ulusal TV kanallarında program yapan değerli spor adamlarımız, programlarınızda yapacağınız bir anons ile Eskişehir'de yazılan bu destansı kurtuluş öyküsünün kahramanlarından olmak istemez misiniz!?
Saatler süren programlarınızda ''ESES Yaz 7979'a gönder ESKİŞEHİRSPOR'A HAYAT VER'' anonsu yapmanız 10 saniyenizi bile almaz.
Türk futbolu Eskişehirspor'a çok şey borçludur!
Futbol tarihimizde ulusal ve uluslararası alanlarda bir çok ilke imza atan Eskişehirspor Yaşamalı diyen her futbolseverden bu desteği bekliyoruz.
***
Biz Eskişehirspor sevdalıları olarak YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR diyerek elimizden gelen mücadeleyi veriyoruz. Sizler de ESKİŞEHİRSPOR YAŞASIN diyorsanız çağrımıza kulak verin. Türk futbolunun yaşayan efsanesi Eskişhirspor için 7979'a ESES yazıp göndermeniz yeterli olacaktır.
Bu kampanyamıza destek veren tüm sanatçılarımıza ve teknik direktör ve futbolcularımıza teşekkür ediyor katkı sağlayacak olan herkese şimdiden şükranlarımızı sunuyoruz...

12 Kasım 2018 Pazartesi

Eskişehirspor'un derdine çare: YUNUS EMRE

Eskişehir...
Yunus Emre'nin şehri...
Tüm dünyaya insanlık dersi veren, aradan geçen yüzyıllara rağmen halen sözleriyle gönlümüzü aydınlatan Allah dostu Yunus Emre...
Sabrın ve itaatin sembolü, huzurun ve mutluluğun anahtarı Yunus Emre...
Ve biz!..
Eskişehirliler...
Eskişehirsporlular...
Şöyle bir düşünsek, Yunus Emre gibi bir yolbaşçımız varken biz ne haldeyiz!?
***
Eskişehir denilince Türkiye'nin her yerinde, her yaş grubundan insanın ilk aklına gelen Eskişehirspor'dur...
Eskişehir'in en büyük değeri!
Eskişehir'in en büyük markası!
Tıpkı Yunus Emre gibi kurulduğu yıldan itibaren çok kısa bir sürede tüm Anadolu'nun gönlünü fethetmiş ve bugün bile Eskişehirli olmayan nice sevdalısı olan Eskişehirspor...
Peki bugün ne durumda bu gönüller fatihi Eskişehirspor!?
Hepimizin malumu!
Can çekişiyor!
Can çekişiyoruz!
Kentimizin en büyük değeri, kentimizin en büyük markası gözlerimizin önünde yok olup gidiyor ve bizler hiç bir şey yapamıyoruz.
***
Bu kadar zor mu kendi kurduğumuz bu takımı, Anadolu'nun sevgilisi yaptğımız, Anadolu Yıldızı namıyla taçlandırdığımız Eskişehirspor'u YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR yapmak bu kadar zor mu!?
Biz değil miydik bu takımı dünyaya tanıtan!?
Biz değil miydik bu takımı Eskişehir'in en büyük markası haline getiren!?
Biz değil miydik 3 İstanbul takımının egemenliğine son veren bu takımı ANADOLU YILDIZI yapan!?
Biz değil miydik, dünya devi Sevilla'yı Porsuk'a gömen!?
Biz değil miydik Eskişehirspor'a karşı 3 İstanbul takımını birleştiren!?
Biz yapmadık mı bunları!?
Elbette biz yaptık!
Çünkü biz;
''Gelin BİRLİK olalım, İşimizi kolay kılalım'' diyen Yunus Emre'nin evlatlarıydık!
***
Yıllar önce merhum hocamız Abdullah Gegiç ile ''Ne olacak bu Eskişehirspor'un durumu'' konulu klasik sohbetimizi yapıyorduk.
Hocam dedi ki;
''Eskişehirspor'un Yeniden Büyük Eskişehirspor olması için her şey hazır. Sadece kent halkının birlik beraberlik olması ve bir LİDER etrafında toplanarak takıma destek olması yeterli''
Evet ne kadar doğru söylemişti rahmetli!
Allah gani gani rahmet etsin!
Bunu yüzyıllar evvelce Yunus Emre de söylemişti!
''Gelin BİRLİK olalım, İşmizi KOLAY kılalım!''
BİRLİK olmak!
Eskişehir'in en büyük değeri, en büyük markası için BİRLİK olmak!
Bu kadar mı zor!?
Bu kadar mı çetrefilli bir durumdur!?
***
Şu anki halimize bir bakalım:
Eskişehirspor'un içinde bulunduğu duruma kimler çare olabilir?
Politikacılarımız!
Ne durumdalar!?
CHP; kendi içinde kavgalı! Belediye başkanları, İl ve İlçe başkanları kendi dertlerinde kendi hesaplarında! Milletvekilleri de aynı durumda!
AK PARTİ; Diğerlerinden farklı değil. Eskişehir halkını temsil eden vekiller bile birbirlerine mesafeli!
MHP; 1 Vekili var. Ama bu 1 Vekil Eskişehir'in en köklü ailelerinden bir isim. İstese bu birlik ve beraberliğin sağlanması için en etkili adımları atabilir.
İP; Onlar da 1 vekil ile Eskişehir'i temsil ediyor. Ancak Eskişehirspor için hiçbir etki yok!
Bunların dışında MHP'nin Eskişehirli İstanbul milletvekili İzzet Ulvi Yönter ve BBP'nin Eskişehirli Ankara milletvekili Mustafa Destici'yi de bu hesaba katmak gerek. Her ikisi de TBMM'de çok etkili isimler.
Siyasetçilerin dışında sanayici ve işadamlarımız ile esnafımızı temsil eden ESO ve ETO!
Hem kendi içlerinde hem de birbirleri ile kavgalı!
***
Tepede durum bu!
Balık baştan kokar misali yukarıda durum buysa gerisini siz düşünün!
Böyle bir yapının Eskişehirspor'a faydalı olabileceğini düşünmek bile saçmalık gibi geliyor insana!
Bu noktada tüm vekillerimize, tüm belediye başkanlarımıza ve siyasetçilerimize, İş adamlarımıza ve esnafımıza bir çağrıda bulunsak!
Gelin bir kere olsun kentimizin en büyük markası olan Eskişehirspor için BİRLİK olsak!
Bir kere olsun Yunus Emre'nin sözünü dinlesek!
BİRLİK OLSAK, İŞİMİZİ KOLAYLAŞTIRSAK!
Ne olur!?
Kıyamet mi kopar sayın büyüklerimiz!
Bir kere olsun aranızdaki tüm kırgınlıkları, küskünlükleri ve hesaplarınızı bir kenara bırakıp şu Eskişehir halkının huzuruna çıksanız; ''Ey Eskişehir halkı, biz Yunus Emre'nin sözünü dinledik BİRLİK OLDUK! Kentimizin en büyük değeri Eskişehirspor'un YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR olması için maddi - manevi HER TÜRLÜ DESTEĞİ VERECEĞİZ deseniz kıyamet mi kopar Allah aşkına söyleyin!
***
Yeni Eskişehir Atatürk Stadı'nda oynanacak ilk maç öncesinde, takımlar sahaya çıkmadan bu kentin Valisi, Belediye başkanları, Milletvekilleri, Sanayi Odası ve Ticaret Odası başkanları ELELE verip sahaya çıkarak tribünleri dolduran ESES sevdalılarına ''KORKMAYIN! BİZ VARIZ! ESKİŞEHİRSPOR İÇİN BİRİZ, BERABERİZ!'' deseniz kıyamet mi kopar be sayın büyüklerim!?
Eskişehirspor sevdalıları Eskişehirspor için BİRLİK oldu!
Önce Taratarlar Birliği'ni kurdular!
Yetmedi bir Taraftar Komitesi kurdular!
Siz bir kere olsun BİR olamayacak mısınız!?
Eskişehir halkı bunu haketmiyor mu!?
Türkiye'nin dört bir yanındaki Eskişehirspor sevdalılarının karşısına bir kere olsun BİRLİK BERABERLİK mesajı iletemeyecek misiniz!?
***
Başka çare yok!
Sizler Eskişehirspor için birlik olamazsanız Eskişehispor sevdalıları #BenimOyumEskişehirspora diyerek BİRLİK olacak Eskişehispor için Birlik olamayan sizlere karşı!
Ne yapabiliriz!?
Belki bir bağımsız aday çıkartırız!
Belki hiçbirinize oy atmayız!
Belki sandığa bile gitmeyiz!
Sanayicilerimiz, Ticaret erbabımız, esnafımız!
Siz Eskişehirspor için BİRLİK olamazsanız, biz size karşı birlik oluruz. Ürünlerinizi, işyerlerinizi boykot ederiz. Yasal çerçeve içinde ne geliyorsa elimizden Eskişehirspor için yaparız bundan emin olun.
VE bir kere daha Yunus Emre'ye kulak verelim: ''GELİN BİRLİK OLALIM; İŞİMİZİ KOLAY KILALIM''

YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR!

NOT: Yunus Emre'mizi Eskişehirspor forması ile resmeden Eskişehirspor ressamı üstad Salih Danacı hocama teşekkürler...

5 Kasım 2018 Pazartesi

5 Liraya YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR!

Bir türlü başarılı olunamıyordu.
Eskişehir'de uzun zamandır süren Eskişehirspor'u kurma çalışmaları bir türlü neticelenmiyor, sürekli bir sıkıntı çıkıyordu.
Kentin ileri gelenleri bu işi başarıyla sonuçlandıracağına inandıkları Dr. Aziz BOLEL'e bir kaç gitmişler ancak ondan da olumlu cevap alamamışlardı.
Bir sabah beklenen oldu.
Asle Muğla - Fethiyeli olan Dr. Aziz BOLEL ''Yaşadığım kentin takımı için ben de bir şeyler yapmalıyım'' dedi ve kısa bir süre sonra BOLEL'in ''Eskişehir'de bir fabrika kurar gibi Eskişehirspor'u kuracağız'' sözleri arasında Eskişehirspor kurulmuştu.
Anadolu semalarının beklenen yıldızı parlamış, mahzun yüreklerde Kırmızı Şimşekler çakmaya başlamıştı.
***
Eskişehirspor kısa sürede tam bir halk hareketine dönüştü.
Aziz BOLEL ve arkadaşlarının önderliğinde başlayan bu halk hareketi Türkiye'nin futbol tarihini alt üst eden bir hareket haline dönüştü.
7'den 70'e bütün Eskişehir halkı takımına sahipleniyordu.
Kadın - erkek, çoluk - çocuk!...
Herkes bir işin ucundan tutuyor ve Eskişehirspor'u 10 yıl gibi kısa bir zamanda yaşayan efsane haline getiriyorlardı.
Artık Eskişehirspor sadece Eskişehir'in takımı olmaktan çıkmış, bütün Türk milletinin gönlüne taht kurmuştu.
Türkiye'de ilk defa FB, GS ve BJK takımları dışında bir takımın Anadolu'nun bir çok kentinde taraftarları vardı. Eskişehirspor artık ANADOLU YILDIZI olmuştu.
***
Eskişehirspor tüm Türkiye'nin sevgilisi olmanın ötesinde oynadığı futbol ve kazandığı başarılar ile Avrupa'da da adını duyurmuş büyük bir futbol takımı haline gelmişti.
Bugünlere geldiğimizde ise bizler, yani Eskişehirspor sevdalıları stadyum önünde 5 Liralık makbuzlarla kulübümüzü yaşatmak için büyük bir mücadele veriyoruz.
200 Milyonu aşkın borç batağına saplananve bütün gelirleri temlik altında olan kulübümüzü stada maç izlemek için gelen ESES sevdalılarından toplayacağımız 5'er liralarla ayakta tutmaya çalışıyoruz!
YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR idealimizi 5 Lira ile gerçekleştirmeye çalışıyoruz.
Hayal mi!?
Evet belki bir çok kişiye göre hayal olabilir!
Ancak bu bizim için verdiğimiz büyük savaşın bir cephesi!
***
Stadda görev yapan polislerimizin bile ''Eskişehirspor yaşamalı arkadaş, bana da kes 4 tane makbuz!'' diyerek bizim bu mücadelemize destek vermesi, stad çevresinde dolaşan bir çocuğun ''Abi ben de 3 lira var, 3 liralık makbuz yok mu!?'' demesi bu sevdalı yüreklerin verdiği savaşa güç katmaktadır ve mücadelemizi daha da büyütmektedir.
5 Lira!..
Kimi yerde çay bile vermiyorlar!
Bir paket cıgara bile alamazsınız artık bu parayla!
Bu parayla sahip olamayağımız bir çok şey olabilir ancak bu kadarcık parayla YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR ülkümüzün hayat bulmasında, gerçekleşmesinde önemli bir pay sahibi olabilirsiniz!
***
Neden 5 Lira!?
''Türkiye'nin en çok sevilen takımı olan Eskişehirspor kendi kentinde bu kadar mı acziyet içine düştü!?'' diye düşünebilirsiniz!
Evet!
Ne yazık ki, bu kadar zor durumdayız ama acziyet içinde değiliz.
Bir halk hareketi olarak Türk futbol tarihindeki yerini alan Eskişehirspor yine bir halk hareketi ile yaşam mücadelesi veriyor ve bu mücadeleyi kazanacağımızdan kimsenin şüphesi olmasın!
Eskişehir kentinin ileri gelen zevatı, zengini umursamasa da biz varız.
Atatürk'ün ''Eskişehir halkı üstün özelliklere sahip bir halktır!'' sözleriyle övdüğü Eskişehir halkı yaşayan bir efsane haline getirdiği Eskişehirspor'u geleceğe taşımasını da bilecek kudrete sahiptir.
***
Osmanlıspor maçında stad önünde başlayan 5TL kampanyası için arkadaşlarımız bu hafta ve her hafta şehrin tüm cadde ve sokaklarında çalışmaya devam edecekler.
Sokak sokak, cadde cadde, dükkan dükkan gezilecek.
Bir kaç zenginin verebileceği miktarda bir parayı onbinlerce Eskişehirspor sevdalısından tek tek toplayacağız.
Eskişehirspor yaşasın diye gırtlak patlatan sevdalılar Eskişehirspor yaşasın diye yürekjlerini de patlatırlar!
Bundan kimsenin şüphesi olmasın!
***
Bugüne kadar içinde bulunduğumuz berbat durumdan kurtulabilmek için insanüstü bir çaba sarfeden bütün Eskişehirspor sevdalılarına teşekkür ederken, Murat Diri ve Erkan Koca'ya özellikle teşekkür etmeden geçmek büyük haksızlık olacaktır.
Evet herkes elinden geldiğince bir şeyler yapmanın derdine düştü ama Murat Diri ve Erkan Koca öyle bir noktaya geldiler ki ellerinden gelmesi mümkün almayanı da yapmayı başardılar.
Aylardır gece gündüz demeden toplantılar düzenlediler, toplantılara katıldılar, işadamlarına, siyasetçilere ziyaretlere katıldılar. Bir çoğumuz hiç destek olamadık uzaktan dualarımızla destek olmaya çalıştık, bir çoğumuz da birine katıldık üçüne katılamadık.
Murat Diri ve Erkan Koca ise günlerinin her saatini Eskişehirspor için harcadılar.
Allah razı olsun. Allah emeklerini boşa çıkarmasın...
***

BİZİM ÇOCUKLAR!
Bugün Bizim Çocuklar için de bir şeyler söylemek gerekli.
Biz onlara Bizim Çocuklar derken sadece Eskişehirspor'un altyapısından yetiştikleri için ya da çoğunun Eskişehirli olmasından dolayı Bizim Çocuklar demedik.
Bizden oldukları için Bizim Çocuklar dedik!
Bizim gibi ESES sevdalısı, bizim gibi mücadeleci, bizim gibi hırslı, bizim gibi azimli oldukları için Bizim Çocuklar dedik.
Zaman zaman eleştirdik, çünkü biz onlardan bu şanlı formanın onurunu kurtarmalarını istedik.
Zaman zaman bu kutsal görevi kavrayamamış olsalar da son iki maçta olduğu gibi bu kutsal görevi tam olarak özümsemiş bir şekilde mücadele etmelerini istedik.
Hep böyle devam edin çocuklar!
Barlarda kafelerde eğlenmek gezmek tozmak sizin de hakkınız.
Ancak şu an bir seferberlik görevindesiniz.
Kutlu bir görev!
Onbinlerce sevdalı yüreğin umutları size bağlanmış durumda.
Artık sevincimizde sizsiniz kederimiz de sizsiniz!
Siz son 2 maçta verdiğiniz mücadeleyi her maçta verin bu onbinlerce sevdalı yürek sizin hakkınızı mutlaka teslim edecektir. Bundan şüpheniz olmasın.

YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR!
YAŞASIN YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR MÜCADELEMİZ!

30 Ekim 2018 Salı

Eskişehir'den Van'a BİR İNSANLIK ÖYKÜSÜ...

İyi bir Ülkücü olabilirsiniz...
İyi bir Devrimci de olabilirsiniz...
Ya da iyi bir Atatürkçü, iyi bir Kemalist de olabilirsiniz...
İyi bir dindar, iyi bir tarikat ehli falan da olabilirsiniz...
İyi bir politikacı,
İyi bir bürokrat,
İyi bir belediye başkanı,
İyi bir milletvekili falan olmak da mümkündür...
Azmederseniz zor işler değil bunlar.
Kolaydır makam mevki sahibi olabilmek.
Okuyup öğrenirseniz her şeyin en iyisi olmanız mümkündür...
***
Zor olan bir tek şey vardır!
İYİ BİR İNSAN EVLADI OLABİLMEK!..
Zor iştir insanın yüreğini, gönlünü iyiliklerle donatması...
Çünkü iyiliklerin karşılığı yoktur.
Size dua ve güzel temennilerden başka hiçbir şey kazandırmaz.
İnsanların yüzündeki tebessümlerden haz alabilirseniz iyi insan olabilmenin en büyük armağanı o minik mutluluk pırıltılarıdır...
Bütün dinlerin kutsal kitaplarında ''Allah iyilik yapanları sever''...
Dinsizlerin de en önemli kuralı ''İyi insan olmaktır''
Durum vaziyeti böyleyken bile iyi insanların sayısı her geçen gün azalıyor ne yazık ki...
***
İşte bu iyi insanlardan bir kaç tanesi iyi bir iş çıkardılar 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı'nda...
Kim bunlar!?
Bu iyi insanların ortak paydası Eskişehirspor sevdası...
Belki her biri farklı bir ideoloji ve inanç kültürüne sahip ama hepsi Eskişehirspor sevdalısı.
Ankara'daki üniversitelerde öğrenim gören gençlerin bir araya geldiği ÜniESES - Ankara temsilciliğ mensubu bu genç iyi insanlar yüreklerindeki iyilik meşalesinin aydınlığını Van'ın Özalp ilçesine bağlı Boğazkesen Köyü'ne kadar ulaştırdılar.
Başlattıkları bir kampanya ile topladıkları kitapları bu köyün okulunda kurdukları kütüphaneye kendi elleriyle yerleştirdiler...
Sadece bir kütüphane mi kurdu bu gençler!?
Elbette hayır!..
***
Van'ın Özalp ilçesine bağlı Boğazkesen Köyü okulunda kurulan kütüphaneye bir şehidimizin adını vererek yüreklerindeki Vatan-Millet-Bayrak sevdasının da bir meşalesini yaktılar.
Eskişehirli ve Eskişehirspor sevdalısı Şehit Binbaşı Mithat Dunca'nın adı artık sonsuza kadar yaşayacak!
O kitapların içindeki her harf okundukça şehidimizin ruhu huzura erecek.
O şehidimizin adıyla büyüyen evlatlarımız Vatan, Millet, Bayrak sevgisiyle ülkemizin geleceğine ışık tutacaklar...
Şehidimizin arkasından sosyal medyada ağıtlar yakan, süslü cümleler ile daha ''layk'' alma derdine düşen tatlı su milliyetçilerine ne güzel bir ders vermiş şu ''Bizim Çocuklar''...
Şehide saygı böyle olur!
Şehide vefa böyle olur!
Şehit böyle ölümsüzleştirilir!
Sosyal medya milliyetçiliği değil bu!
Sapına kadar harbi MİLLİYETÇİLİK budur işte!!!
***
Dedik ya iyi insan olmak zor zenaattir!
İyi insan olabilmeyi başaranlar ise hep iyi işler yaparlar.
Karşılık beklemeden.
Makam mevki derdine düşmeden.
Toplanan yardımları rantiyeye dönüştürmeden.
Bir kaç iyi insan bir araya gelir ve sessiz sedasız insanlık tarihinin önemli fetihlerinden birine imzayı atıverirler...
Yürekleri fethederler.
Gönüllere girerler.
Umutsuz yüreklerin yüzünde tatlı bir tebessüm oluverirler...
***
Ankara - ÜniESES'i yürekten kutluyorum.
Sağolun çocuklar!
Varolun gençler!
Atatürk'ün Cumhuriyet'i, Atatürk'ün Türkiye'si sizlerle sonsuza kadar varolacaktır!
Bu Cumhuriyet,
Bu Türkiye,
Sonsuza kadar varolsun diye, sizler varolun çocuklar!
Hepinizi o güzel yüreklerinizden, o iyilik dağıtan ellerinizden öpüyorum gençler...
YAŞASIN CUMHURİYET!
YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR!

2 Ekim 2018 Salı

Ekmeğini yediği kente ihanet etmeyen adam: Dr. M. Aziz BOLEL

9 Mayıs 1965 tarihinde oynanan bir ulusal maçta Türk Milli Takımı, Bulgaristan'a 4-1 mağlup olmuştu.
Bu yenilgi, Türk futbolunda bir çok devrimi gerçekleştiren Eskişehirspor'un doğuşunu müjdeliyordu.
Aslen Muğla - Fethiyeli olan ve lise tahsilini bitirdikten sonra Eskişehir'e yerleşen bir ailenin evladı olarak ömrünün sonu kadar Eskişehir'de yaşayan Dr. M. Aziz Bolel, Türk Milli Takımmı'nın bu ağır yenilgisine çok üzülmüştü.
Eskişehir'de uzun zamandır devam eden ve bir türlü başarıya ulaşamayan ''Eskişehirspor''u çalışmaları sırasında kendisinden yardım ve destek istenmesine hep olumsuz cevap vermişti.
***
Eskişehir'in ileri gelenleri kentteki futbol potansiyeline güvenerek kentin adını taşıyan bir futbol takımı kurmak için geceli gündüzlü çalışıyor, ancak yeterli maddi destek sağlanamadığı için bir türlü nihai hedefe varılamıyordu.
Yunus Emre'yi Tanıtma ve Yaşatma Derneği'nde başkanlık, bir çok dernekte de yöneticilik yapan, Eskişehir Belediye Meclis üyeliği ve Belediye Meclisi Başkan Vekilliği görevlerinde de bulunan Dr. M. Aziz Bolel'in hem maddi katkılarına hem de yöneticilik alanındaki tecrübelerine çok ihtiyaç vardı.
Defalarca kendisine bu yönde yapılan teklifleri, ''Ben futboldan anlamam, benim işim avcılık. Şiir yazarım, dernekçilik yaparım, yazı yazarım ancak futboldan anlamam. Bir insanın anlamadığı bir konuda başarılı olması kuvvetli bir ihtimal değildir'' diyerek geri çevirmişti.
***
Bulgaristan'ın Sofya kentinde oynanan maçta Türkiye'nin aldığı 4-1'lik mağlubiyet onu çok üzmüştü.
Atatürk ilkelerine ve Türk Milliyetçiliği davasına gönülden bağlı olan Bolel, Türk Milleti'nin her alanda olduğu gibi futbolda da daha ileri seviyelerde olması gerektiğini düşünmeye başlamıştı.
Her fırsatta futboldan anlamadığını söyleyen Dr. M. Aziz Bolel'in aklında artık sadece futbol vardı.
Türkiye'de futbolun gelişmesi gerekliydi ve kendisinin de buna katkı sağlamasının elzem bir durum haline geldiğini görmüştü.
O gece uykuları kaçmıştı.
Eskişehir kentinin adını taşıyan bir futbol takımı kurulması fikri iyiden iyiye beynini sarmıştı.
***
O gecenin sabahına uyandığı vakit Dr. M. Aziz Bolel kararını vermişti.
Eskişehir'de doğmayan  ancak, yıllardır Eskişehir'in ekmeğini yiyen, suyunu içen havasını soluyan bir Eskişehirli olarak kendisinden istenen desteği sonuna kadar verecekti.
''Yıllardır ekmeğini yediğim bu kentin takımı için ben de bir şeyler yapmalıyım'' dedi ve o gün verilen bu karar Türk Futbolu'nda bir ''Yaşayan Efsane'' olan Eskişehirspor'un doğuşunun kararıydı.
Merhum Bolel, bu kararını takım kurma çalışmasını yürüten ekibe bildirdiği anda adeta bir bayram havası esmişti.
Uzun zamandır aranan hem maddi destek sağlanmış,  hem de yöneticilik alanındaki  en büyük eksikliklik giderilmiş oldu. Dr. M. Aziz Bolel, Eskişehirspor'un kurucu başkanı oluyor ve Türk Futbolu'nde bir çağ kapanıp, yeni bir çağ açılıyordu.
***
''Yıllardır ekmeğini yediğim bu kentin takımı için ben de bir şeyler yapmalıyım''
Bu söz bugün de çok büyük bir önem arzetmektedir.
Muğla - Fethiyeli Dr. M. Aziz Bolel'in bu sözleri sonrasında doğan ve tüm Anadolu insanının gönlünde bir AŞK MEŞALESİ olarak yanan Eskişehirspor'un bugün içine düştüğü sahipsizlik, bu sözlerden utanmalıdır!
Ekmeğini yediği,
Havasını soluduğu,
Suyunu içtiği kente karşı görevini yerine getirmeye and içen bir başkan ve Onun sayesinde kurulan Eskişehirspor'un yıllardır ekmeğini yiyip, tükettikleri Eskişehirspor'u sahipsiz bırakan yöneticiler bu sözlerden utanmalıdırlar!
***
Eskişehirspor'u tüm Anadolu'da Eskişehir kentinin simgesi haline getiren, Eskişehir kentinin en büyük markası haline getiren bu sözlerden bu simgeye, bu markaya sahip çıkmayan;
Belediye başkanları,
Milletvekilleri,
İşadamları,
Esnafı,
Ve duyarsızlıkta sınır tanımayan cümle Eskişehir halkı utanmalıdırlar!
Dr. M. Aziz Bolel ve arkadaşlarının ''Tek kuruş parası, bir tek forması, bir meşin topu dahi olmadan'' kurarak tüm dünyaya tanıttıkları, bırakın Anadolu'yu dünyanın bir çok kentinde Eskişehirspor hayranlığı oluşturdukları bir takımı bu denli sahipsiz ve zor durumda bırakan herkes utanmalıdır.
***
Bugün Eskişehirspor'un içine düştüğü buhrandan çıkması için ellerinden gelen gayreti gösteren binlerce Eskişehirspor sevdalısı merhum kurucu başkanımız Dr. M. Aziz Bolel'in bu sözlerine sahip çıkmış, bu ruhun takipçisi olmuş, ancak bu da yeterli olmamıştır.
Her ne kadar zorlu bir mücadele sonrasında kulüp lisansı alınmış da olsa, Ocak 2019'da açılacak olan ara transfer döneminde yine büyük sıkıntılar yaşayacağız.
Bu sıkıntıların aşıulmasında tek çözüm bu ''YAŞAYAN EFSANE''nin doğuşunu müjdeleyen bu sözler olacaktır.
''Yıllardır ekmeğini yediğim bu kentin takımı için ben de bir şeyler yapmalıyım''
Milletvekilleri, Belediye Başkanları, Valimiz ve Kaymakamlarımız, Meslek Odaları başkanlarımız, Sanayicilerimiz, Esnafımız...
Hasılı kelam Eskişehir kentinin ekmeğini yiyen her kim varsa;
yıllar önce söylenen bu sözleri tekrar etmeli ve Eskişehirspor'un içine düştüğü bu darboğazdan çıkması için üzerine düşeni yapmalıdır.
Bir kere daha diyoruz ki;
''Yıllardır ekmeğini yediğim bu kentin takımı için ben de bir şeyler yapmalıyım''

27 Eylül 2018 Perşembe

Bedirhan ALTUNBAŞ'a: Elimiz Elinizde, Yüreğimiz Yüreğinizde!

Bedirhan ALTUNBAŞ...
Bizim Çocuklar'dan...
Eskişehir'in ayaza nöbet tutan kaldırımlarında başlayıp, tribünlerimizde devam eden ve nihayet o mazisi şan ve şeref dolu kutlu formayı sırtında taşıyarak zirveye ulaşan bir Kara&Kızıl sevdalı çocuk Bedirhan ALTUNBAŞ...
Henüz 19 yaşında...
Kanı kaynıyor, yüreği yerinde durmuyor.
Eskişehirspor'u öylesine sevmiş ki,
Sosyal medyada bizlere, yani Eskişehirspor sevdalılarına seslenerek;
''ELİMİZİ SAKIN BIRAKMAYIN!'' demiş...
***
Sevgili çocuk!
Koca yürekli çocuk!
Biz Eskişehirspor sevdalıları bize uzanan eli ne dün bıraktık ne de yarın bırakırız.
Yeter ki, sen elini uzat!
Yeter ki, sen elini elimizden çekme!
Hem sana hem de takım arkadaşlarına bir anımı anlatmak istiyorum.
Hem sahadaki, hem de tribünlerdeki Bizim Çocuklar zihinlerinin bir köşesine yazsınlar bu anımızı...
***
Belki 5 belki de 6 sene evveldi.
Bir gazete tarafından düzenlenen yılın sporcusu yarışmasının ödül töreni için İstanbul'daki Lütfi Kırdar Spor ve Sergi Sarayı'na gittik.
Oraya gitmemizdeki amacımız törene katılmak falan değildi.
Tören için davet edilenler arasında efsane hocamız merhum Abdullah Gegiç ve efsane kaptanımız Prof. Dr. Fethi Heper de vardı ve biz onları böylesi görkemli bir törende yalnız bırakmamak için gittik o salona.
Abdullah Gegiç hocamızı Hilton Otel'den alıp salona getirdik.
Salon'da spor, sanat ve siyaset dünyasının çok çok ünlü simaları bir aradaydı.
Tören henüz başlamamıştı ve çevrede herkes koyu sohbetlere dalmıştı.
Biz de boynumuzda ESES kaşkollarımızla Abdullah Gegiç ve Fethi Heper'in yanından hiç ayrılmıyorduk.
***
Bir ara benim dışarı çıkmam gerekti.
Dışarıya çıkıp hızlı adımlarla kaptanımız ve hocamızın yanına dönerken bir den ''Es Es Es Ki Ki Ki Eski Eski Es'' narası geldi kulağıma...
Döndüm baktım.
Hiç Eskişehirsporluya benzeyen birileri yoktu.
GS'nin merhum başkanı Özhan Canaydın beyfendi bana bakıyordu tebessüm ederek.
Benim şaşkın bakışlarım üzerine Özhan bey elini kaldırarak ''Hey ESES!'' diye seslendi.
Hemen onun bulunduğu yere doğru yöneldim.
Öylesine centilmen bir adamdı ki, benim ona doğru yürüdüğümü görünce yanındakilerden müsaade isteyip o da bana doğru yürümeye başladı.
Tokalaştık.
- Başkanım çok teşekkürler bizi onure ettiniz.
- Ben teşekkür ederim. Burda EsEslileri görmek beni sevindirdi.
Şaşkındım.
Ve tabii büyük bir gurur içindeydim.
Merhum Özhan Canaydın beyfendi koluma girdi;
- Siz buradaysanız Fethi kaptan da buradadır dedi.
- Burada tabii ki başkanım. Gegiç hocamızda burada. Biz de onlar burada oldukları için geldik.
- Biliyorum.
Dedi gülerek.
***
Özhan Bey ile kol kola bir kaç dakika yürüdükten sonra bizim grubun yanına geldik.
Özhan Canaydın, Fethi kaptan ve Gegiç ile hasret giderdikten sonra yine benim kolumu tutarak;
''Kaptan size imreniyorum. Bunca zaman geçmiş bu insanlar sizi hiç unutmamış ve sizi sevmekten vazgeçmemişler. Ne mutlu sizlere'' dedi.
Mutluyduk hepimiz.
Gururluyduk.
Kendimizi daha çok sevmiştik bu sözler üzerine.
Sohbet koyulaştı.
Benim gözüm Özhan Canaydın beyfendide.
Beklediğim oldu.
GS kulüp başkanı Özhan Canaydın kaptanımız Prof. Dr. Fethi Heper'in koluna girdi.
Ben de hemen Fethi kaptanın diğer koluna girdim.
Durumun farkında olan sadece ben ve merhum Özhan Canaydın idi.
Benim Fethi kaptanın koluna girmemle birlikte bir kahkaha attı ve;
- Yahu arkadaş halen unutmadınız mı, merak etmeyin kaptanınızı almayacağız artık!
Dedi...
***
Evet yıllar önce futbol sahalarının en parlak yıldızlarından biri olan Fethi Heper'i GS transfger etmek için çok çabalamıştı. Rahmetli Metin Oktay'ın olağanüstü çabalarına rağmen Eskişehirspor'u bırakmayan kaptanımıza bugün de sahip çıkmak bizim en büyük vazifemizdi.
Grupta durumu farkeden arkadaşlar da gülmekten kendilerini alamadılar.
Evet sevgili Bedirhan Altuntaş kardeşim...
Hemen hemen senin yaşlarına yakın bir yaşta bize elini uzatan ve bizim de elini mahşere kadar hiç bırakmamak üzere tuttuğumuz efsane kaptanımız Fethi Heper'in elini aradan yıllar geçse de bırakmadığımız gibi senin elini de bırakmayacağız.
ESES sevdası ile taçlanmış hiç bir yüreğin elini bırakmadık, bırakmayız!
Yeter ki, siz elinizi uzatın!
Yeter ki siz elinizi bizden çekmeyin!
Yeter ki siz elinize hükmeden yüreğinizi ve aklınızı ESES'ten çevirmeyin!
***
Bizim Çocuklar...
Unutmayız!
Unutursak kanımız kurusun be çocuk!
Ne Agop Mehmet'i unuturuz, ne de Ayhan Aşut'u...
Ne Aziz Bolel'i unuturuz, ne de Abdullah Gegiç'i...
Ne Abdullah Matay'ı unuturuz, ne de Selahattin Vapur'u...
Unutmayız Bedirhan kardeşim...
Eli ve yüreği bizde kalanları biz asla unutmayız.
Eskişehirspor'a gönlünü veren,
Gönlünde Eskişehirspor sızısı hisseden,
Hiç bir insan evladını biz unutmayız.
Sen ve senin gibi yüreğiyle sahada bu armanın şerefi için mücadele eden bütün arkadaşlarının;
Eli elimizde!
Yüreği yüreğimizde!
Eskişehirspor düşmanlarına karşı sahadaki ve tribünlerdeki Bizim Çocuklar'ın YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR ülküsü gün gelecek hedefine varacaktır.

YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR!
BİZİM ÇOCUKLAR UMUTTUR!

24 Eylül 2018 Pazartesi

Taraftar Sizinle, Güç Sizde, Fırsat Elinizde. BİRAZ DAHA GAYRET ÇOCUKLAR!

Bizim Çocuklar dedik...
Çünkü, bizim kentin çocukları...
Bizim mahallenin,
Bizim semtin çocukları.
Transfer tahtamız kapanmasa belki bir çoğunu hiç tanımayacaktık.
Adlarını bilmeyecektik.
''Her şerde bir hayır vardır'' düsturu bir kere daha tecelli etti ve hepimizin içini kaplayan karamsarlık genç oyuncularımızın elde ettiği başarılar ile içimizde umutlar yeşerdi...
Bu Yeterli mi!?
ASLA!
Sadece genç futbolcularımız değil, tüm camia olarak yıllardır çaba sarfettiğimiz YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR ülkümüzün gerçekleşmesi için önümüzde büyük bir fırsat var.
Bu fırsatı çok iyi değerlendirmeliyiz.
Kravatlılardan, atkılılara kadar...
Formalılardan, sokaktaki vatandaşa kadar...
Hepimiz bir seferberlik bilinci içinde bu büyük mücadeleye katkı sağlamalıyız...
***

#BİZİMÇOCUKLAR'a...

Bizim Çocuklar!..
En iyi oynayanından en vasat oynayanına kadar, hepiniz hayatınızın fırsatını yakaladınız.
Tüm Eskişehirspor sevdalılarının umutlarının tükendiği bir anda sizler tükenen umutlarımızı yeşerttiniz.
Karamsarlık duygularımıza umut ışığı oldunuz.
Sadece bedenlerinize değil, yüreklerinize giydirdiğiniz o kutsal forma ile sahada akıttığınız ter ile tüm Eskişehirspor sevdalılarına can verdiniz.
Böylesi umutsuz bir ortamda sizin mücadeleniz karşısında sizlere övgüler yağdırmaktan kendimizi alamıyoruz.
Ancak bu övgülerimiz sizleri rehavete sokmasın!
Bir profesyonelin en büyük düşmanı taraftarın aşırı övgüsü karşısında rehavete girmek, daha da kötüsü ''havaya'' girmektir.
Henüz yolun başındasınız ve yolun başında kendinizi yok etmeyin!
Yeni Eskişehir Atatürk Stadı'nda oynadığınız maçlarda bizlerin de desteği ile yenilmez armada oldunuz!
Ancak deplasmanlarda rakiplerinizden fark yemekten kurtulamıyorsunuz.
Sizin gücünüz bu değil!
Siz çok daha iyilerini başarabilecek, deplasmanlarda bile rakiplerinizi dize getirebilecek güce sahipsiniz.
***
Unutmayın, Eskişehirspor'u ''YAŞAYAN EFSANE'' yapan ağabeylerinizde sizin gibiydi.
Bu kentin çocuklarıydı.
Bizim mahallenin,
Bizim semtin çocuklarıydı onlar da...
11 kişilik kadronun 9'u henüz üniversite öğrenimi gören sizin yaşınızdaki ''Çocuklar''dı...
Yeni Eskişehir Atatürk Stadı'ndaki güç sizindir.
Sizin bu gücünü sizlere anımsatan binlerce sevdalı yüreğin seslerini duyamasanız da deplasmanlarda da onların duaları sizinle.
Umutlarımız sizinle birlikte her deplasmana koşturuyor.
Siz kendi sahamızdaki gücünüzü deplasmanlara da taşımaya MECBURSUNUZ!
Koca bir kentin yükünü omuzlarınıza aldınız.
Bu yükü başarıyla taşırsanız, bitiş noktasına geldiğinizde kazanan siz olacaksınız.
Rehavetten uzak kalın!
Yükünüzün manevi ağırlığını her zaman yüreğinizde hissedin!
Ve en önemlisi de;
GÜCÜNÜZÜ FARKEDİN!
***

YÖNETİCİLERİMİZE...
Şunu hiç bir yöneticimiz unutmamalıdır ki;
Eskişehirspor bugün tamamen yönetim hataları ile bu noktaya geldi.
Ne var ki; Eskişehirspor sevdalıları her zaman olduğu gibi böylesi kritik bir dönemde suçlu arama derdine düşmeyecek.
İçine düştüğümüz bu durumdan kurtulmak için yöneticilerimize her türlü destek verilmektedir ve verilmeye devam edilecektir.
Mevcut kadromuz bizleri mutlu etse de Eskişehirspor'un hedefi her zaman ''EN İYİSİ'' olmalıdır.
Ocak ayına kadar transfer tahtamızın açılması için sadece mevcut Yönetim Kurulu ve Kulüp Başkanımız değil, bu duruma düşmemizde pay sahibi olan tüm başkan ve yöneticilerimiz ellerinden geleni yapmalıdır.
Tribünlerde, farklı siyasi görüşlere, farklı inançlara, farklı yaşam biçimlerine mensup onbinlerce Eskişehirspor sevdalısı ''Eskişehirspor ortak paydası'' etrafında ''TEK YÜREK'' olabiliyorsa, tüm eski/yeni yöneticilerimiz de en azından Ocak ayına kadar bu ortak sevda etrafında bir araya gelebilmelidirler.
Eskişehirspor sevdalılarının bunu sizlerden istemeye hakkı vardır!
Ocak ayına kadar tüm yöneticilerimiz güç birliği içinde çalışmalı ve sorunsuz bir şekilde transfer tahtası açılmalıdır!
***

ESKİŞEHİRSPOR SEVDALILARINA...
Bütün Türkiye bizi konuşuyor!
Yeni Eskişehir Atatürk Stadı'ndan yapılan naklen yayınlarda TV spikerleri nerdeyse maçtan çok bizleri anlatıyor.
Hatta iş öyle bir boyuta geldi ki, başka takım taraftarlarından bizim ortaya koyduğumuz güzelliklerin içinde olabilmek için stadımıza geldiklerini bile biliyoruz.
Yeterli mi!?
ASLA!
Biz daha iyisini yapabileceğimizi çok iyi biliyoruz.
Tüm Türkiye'nin bizi konuşması bize yetmez.
Bizi tüm dünya konuşmalı!
1965'ten bu yana Türkiye'nin en tutkulu futbol şehri olma ünvanını elimizde tutuyoruz.
Bu ünvan bizi rehavete sokmamalı ve her geçen gün çok daha iyi tribün gösterileri yapmalıyız.
İşimiz tribünde bitmiyor.
Gevşemeden, rehavete kapılmadan #BizimÇocuklar'a verdiğimiz tribün desteğinin dışında hepimiz Eskişehirspor misyoneri olarak sokaklarda, caddelerde, işyerlerimizde, okullarımızda tüm yaşam alanlarımızda YÜKSEK ESKİŞEHİRSPORLULUK BİLİNCİ'ni tüm Eskişehirspor sevdalılarına anlatmalıyız.
Artık Eskişehirspor'u sevdiğimiz kadar sahip çıkmayı da öğrenmeli ve öğretmeliyiz!
***

SEÇİLMİŞLERİMİZE ve ATANMIŞLARIMIZA...
Eskişehir kentini yönetenler...
Belediye başkanlarımız;
Valimiz;
Kaymakamlarımız;
Bürokratlarımız;
Ve en önemlisi Milletvekillerimiz...
Biz ESKİŞEHİRSPOR'a SEVDALIYIZ!
Bunu anlayın artık!
Bizim Eskişehirspor sevdamız siyaset üstüdür!
O şanlı ARMA söz konusu olunca biz her şeyden VAZGEÇERİZ!
Eskişehirspor 1965'te kurucu başkanımız merhum Aziz BOLEL'in ''Eskişehir'de bir fabrika kurar gibi Eskişehirspor'u kuracağız'' sözleriyle futbol sahalarına indiği günden bu yana kentimizin en büyük markası ve değeridir!
Bu markayı ve değeri korumak, kollamak ve geliştirmek her seçilmiş ve atanmış büyüğümüzün görevidir.
Eskişehirspor'a destek olmak bir lütuf değil GÖREVDİR!
Kendi aranızdaki siyasi çekişmelere bizim bu büyük sevdamızı alet etmeyin!
Eskişehir kentine yapacağınız hizmetlerden birisi de Eskişehirspor'u layık olduğu yerlere taşımaktır.
Bizler sizlerden bundan öteye bir şey talep etmiyoruz....
***

SANAYİCİ, TÜCCAR ve ESNAFIMIZA...
Kentimizde binlerce aileye ekmek kapısı açan, Eskişehir'in gelişmesinde önemli payları olan değerli işadamlarımız ve değerli esnafımız...
Bu şehir hepimizin...
Ve bu şehrin en büyük marka ve değeri Eskişehirspor da hepimizin.
Eskişehirspor'un büyümesi,
Eskişehirspor'un yeniden eski günlerine dönmesi eminiz ki, sizlerin de en büyük arzusudur!
Sizlerden en çok duyduğumuz bahane;
''Falancaya güvenmiyoruz!''
Ya da;
''Bize kimse gelmedi''
Burada birilerine güvenmek durumunda değilsiniz.
Güvenmemek için haklı sebepleriniz olabilir.
Eğer gerçekten güvenmediğiniz için destek vermiyorsanız kulübten alacaklı olan kişilerden birisiyle direkt olarak irtibata geçip alacağını kapatın!
''Bize kimse gelmedi'' diyorsunuz.
Peki neden siz gitmiyorsunuz!?
Kulübün yolu çok uzak değil!
Hem bu kentin onuru için mücadele eden çocuklarımıza manevi destek verin tesislerimizde hem de bu kulübün gerçek sahibi olduğunuzu gösterin.
***

‪Değerli Eskişehirliler ve Eskişehirspor Sevdalıları;
Bu bir kurtuluş mücadelesidir.
1965 ruhunu yakalamalı ve üzerimize düşen sorumluluğun ağırlığını bilerek hareket etmeliyiz. Gevşemeden, rahatlamadan birbirimize daha sıkı sarılarak yolumuza bakmalıyız.

ESKİŞEHİRSPOR YOK OLUYOR, TÜRK FUTBOLU EKSİK KALIYOR!
Buna izin vermemeliyiz.!

‪Başkan ve yöneticiler,
hoca ve teknik heyet,
Futbolcular ve LİSANSI ÇIKMAYAN CESUR YÜREKLER,

Yerel ve ulusal basın,
Yerel yönetimler,
Seçilmiş ve atanmışlar....
Son olarak değerli Büyük Eskişehirspor taraftarı olarak ANADOLU YILDIZI'nın Onur mücadelesine sonuna kadar destek vermeliyiz‬..


YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR!

17 Eylül 2018 Pazartesi

Bir ''ATEŞ ÜLKER'' Geçti Bu Dünya'dan

Telefonum çaldı.
Baktım.
Arayan ''Ateş Abinin eşi''
Açmadım, korktum.
Sessize aldım.
Duymak istemiyordum.
Aslında bunu duyacağımız Ateş ağabeyim 2 ay evvelden söylemişti bana.
Ve bana en çok söylediği iki kelimeyi söylemişti o kulaklarımdaki en güzel ses tonuyla:
- Üzülme Selahattin!
Gözlerim, almıştı haberi.
Damlalar kirpiklerimi yakmaya başlamıştı.
Bir daha çaldı telefon.
Baktım, yine ''Ateş Abinin eşi'' yazıyor ekranda.
Yine korktum.
Yine açmadım.
Ama gözyaşlarım korkmuyordu. Acı haberi onlar çoktan almış ve yanaklarımdan süzülmeye başlamışlardı.
10 dakika bekledim.
Ben aradım.
Ben ağladım, o ağladı.
- Biliyorsunuz değil mi Selahattin bey, sizi çok severdi ve önce sizi aramamı tenbihlemişti!
***
Biliyordum elbet!
Biz aynı kaderin yolcularıydık.
Dürüstlüğümüz enayilik, iyiliğimiz budalalıktı bizim.
Ya sevdamız!?
Aynı takıma sevdalanmıştık.
Ne o Eskişehirliydi ne de ben!
Fakat ikimizde aynı kaderi paylaşıyorduk birbirimizden habersizce...
O da İstanbul'da doğup büyümüş ben de!
O Fındıkzade sokaklarında yaşamış Eskişehirspor sevdasını, ben Kasımpaşa sokaklarında...
Ona da acayip acayip bakmışlar ''Eskişehirsporluyum!'' dediğinde bana da!
- Yahu arkadaş, Eskişehirli değilsin, Eskişehir'den evlenmemişsin, Eskişehir'de yaşamamışsın ne alaka Eskişehirspor!? sorusunu kim bilir o kaç bin kere cevapladı ben kaç bin kere cevapladım!?
Kaderimiz birdi!
Birbirimizden habersiz geçen kader yoldaşlığımız gün geldi bizi bir araya getirdi!
***
Kadıköy sahilinde bir çay ocağının taburelerinde otururken siyah - kırmızı örme şapkası, çantasından çıkardığı Eskişehirspor atkıları, şapkaları ve rozetleri halen gözümün önünde.
- Arkadaşlar, bu ürünleri Eskişehir'den aldım. Eskişehir'de satılan bu ürünlerin bile tamamı hatalı! Bu rozete yıldızları koymamışlar! Bu kaşkoldaki yıldızların renkleri tamamen yanlış! Bu formamdaki armamızın topu temsil eden çizgileri tamamen yanlıştır. Bu armayı çizen Selahattin Vapur'un ruhu bu durumdan çok rahatsız olmaktadır!
Allahım!
Bu nasıl bir aşktır Ya Rabbim!
O güne kadar hiçbirimizin aklına dahi gelmeyen ayrıntılar Ateş Ülker'i nasıl rahatsız etmiş!
Kızgındı!
Öfkeliydi!
Üzgündü!
Ama ümitliydi!
- Bunlar bizi üzmesin! Biz bu yanlışların hepsini düzeltebiliriz!
Ve Ateş ağabeyin bu sözleri eşliğinde kurmuştuk Boğazın Kırmızı Şimşeklerini!
***
Yıllarca birlikte YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR mücadelesi verdik!
Biz üzüldükçe O, ''Üzülme'' dedi.
YÜKSEK ESKİŞEHİRSPORLULUK BİLİNCİ ile BKŞ oluşumu çatısı altında birlikte çalıştık.
Yıllarca gayri resmi faaliyet gösterdikten sonra derneğimizi kurarken de bize hep destek oldu.
- Sıkıntılar olabilir Selahattin. Bunlar seni üzmesin! Ben her zaman sana destek olacağım! Çünkü sen hep güzel şeyler yaptın. Bu dernek de her zaman söylenen Anti Bizans söyleminin hayata geçişi olacaktır!
Evet, BKŞDER bir hançer gibi saplandı ''Bizans'' entrikalarının bağrına!
Biz, yüreklerimizdeki Eskişehirspor sevdası birbirimize bağlandık, birbirimizi bu ortak kaderimiz sayesinde baba-oğul gibi, ağabey - kardeş gibi sevdik.
Ve benim en büyük kazançlarımdan biridir yüreğimdeki Ateş Ülker sevgisi...
***
Ateş ağabeyin mıhterem eşiyle karşılıklı ağlayarak anlaşabilmiştik.
Ne o bir şey söyleyebildi ne de ben.
İkimiz de biliyorduk bu anın geleceğini.
Kendisini sevenleri daha az üzebilmek için de çok gayret sarfetmişti o güzel yürekli insan.
16 Eylül 2018 Pazar günü cami avlusunda Ateş ağabeyin tabutunu bekledik Eskişehirspor'a gönül vermiş kardeşlerimle.
Bir çoğu Onu hiç görmemişti genç kardeşlerimin.
Ama ben onlara o kadar çok Ateş Ülker anısı anlatmışım ki, hepsi yıllardır tanıdıkları bir Ateş Ülker'in cenazesine gelmiş kadar üzgün...
Cenaze aracı geldi.
Güçlü olmaya çalışıyordum.
Tabuta doğru giderken Ateş ağabey yine bana ''Üzülme Selahattin!'' diyordu.
Üzülüyordum!
Ama Ateş ağabey beni üzmemek için kendisinin eriyip gitmesini görmemi istememişti ve ben de Onun kadar güçlü olabilmeliydim.
***
Tabutu görünce bir an tereddüt ettim!
- Bu Ateş ağabey değildir! Bu tabut küçücük! Ateş ağabey bu tabuta nasıl sığsın! dedim kendi kendime.
Tabutun üzerindeki notu okudum emin olmak için!
Dr. Ateş Ülker!
O an anlamıştım Ateş ağabeyimin son günlerinde kendisini görmemi neden kabul etmediğini.
Yine bizi düşünmüştüm.
O dağ gibi adamın eriyip tükendiğini hiç birimizin görmesine müsaade etmemişti.
- Üzülme Selahattin!
Demişti son günlerini yaşarken bile!
Son telefon konuşmamızda;
- Ateş ağabey çok kısa da olsa sadece ben gelsem!
Sözümü tamamlamama bile izin vermedi.
- Selahattin sen gelirsen çok üzüleceksin. Sen çok üzülünce ben de çok üzüleceğim. Beni ümek mi istiyorsun!
- Hayır Ateş ağabey, siz nasıl uygun görürseniz!
Demek ki bunun içinmiş bütün çaban koca yürekli adam!
***
Namazını kıldık, duasını okuduk...
Ve ellerimizle toprağın bağrına yatırıp üzerine de yorganını kürek kürek attık Ateş ağabeyimizin.
Ve hep o dağ gibi adam olarak anımsayacağız Onu!
O kocaman ama yumuşacık elleri!
Kocaman ama yumuşacık yüreği!
Sarıldığım vakit hem Onun göbeğinde hem benim göbeğimden dolayı kavuşamayan kolları!
Ve o beyaz kefene sarılmış küçücük bir beden!
Ellerimle indirdim toprağa!
Ve toprağı avuçlarımla attım üzerine!
Kefenini okşadım!
Toprağını kokladım!
***
Zeki!
Akıllı!
Duygusal!
Naif!
Yumuşak huylu!
İyi kalpli!
İyilik meleği!
Dürüst!
Mert!
Dost!
Arkadaş!
Babacan!
Cesur!
İçi dışı bir!
Baba!
Ve
Eskişehirspor'u sevme sanatının en güzel sanatçısı!
Bir ''ATEŞ ÜLKER'' geçti bu dünyadan!
Allah mekanını cennet etsin inşaallah...

16 Eylül 2018 Pazar

Gözyaşlarımıza ''ATEŞ'' düştü...

Ciğerimiz  yandı...
Yüreğimiz kanadı...
Göz pınarlarımızdan düşen yaşlara ateş düştü...
Ve bir parça daha koptu içimizden.
Bir tırnağımız daha söküldü etimizden.
Bir sevdalı yürek daha umutsuz aşklar kabristanına gömüldü.
Yakalandığı amansız hastalığın pençesinden kurtulamayan Ateş Ülker ağabeyimizi kaybettik...
***
Bir adam düşünün ki;
3 ay sonra öleceğini bilen bir adam!
Gözlerinden bir iki damla yaş akarken;
- Selahattin üzülme! Ben ağır bir hastalığa yakalandım ve bu hastalığın sonunda sizlerden ayrılabilirim. Ailemin üzülmesini istemiyorum. Mümkün olduğunca geç öğrenmeleri için çaba sarfedeceğim. Fakat sana söylemeliyim. Ben akciğer kanserine yakalandım.
Gözümden akan yaşlara engel olamadım.
Elimi tuttu yine tekrarladı;
- Üzülme, biz güzel yaşadık! İyilikten ve dürüstlükten asla taviz vermedik. Sen çok güzel işler yaptın. İstanbul'da birbirinden habersiz olarak Eskişehirspor'u seven insanları bir araya getirdin. Benim çok güzel insanlar tanımama sebep oldun. Bu hastalığımı sadece sana söylememin sebebi de budur. Bu güzel aileyi sen ortaya çıkardın, bu ailenin büyüğü sensin, sana söylemeliyim ki, sen diğer arkadaşlarımızın üzülmemesini sağlamalısın.
Düşünün yahu!
Öleceğini bilen bir adam, bu süreçte kendisini sevenlerin üzülmemesi için çaba sarfediyor!
Sen nasıl güzel bir yüreğe sahipsin be adam!!!
***
O dağ gibi vücut bu amansız hastalığın pençesinde erimeye başlayınca çaresiz yatırıldı hastaneye.
Halbuki, tedaviyi kabul etmeyeceğini söylemişti.
Muhterem eşine ve bana sıkı sıkı tenbih etti.
Kesinlikle ziyaretçi kabul etmiyordu.
Çok ısrar etmeme rağmen benim dahi kendisini görmeme razı olmadı.
Kendisini hem dimdik ayakta gördüğümüz haliyle anımsamamızı arzuluyordu.
Ateş ağabeyi iyi tanıdığım için çok ısrar etmedim.
Ağzından çıkan her sözü ölçüp biçen Ateş ağabeyim elbette bu konuda da en iyisini düşünmüştür dedik.
Zaman zaman aşırı ısrarcı olanlara kızıyordu!
Muhterem eşi de kendisini görmek isteyenlere hak veriyordu, ancak Ateş ağabey belki de en güzelini yapmıştı yine.
Onu sevenler onu hep o ihtişamlı haliyle anımsayacaklar...
***
Ateş Ülker 1 Mayıs 1948 tarihinde İstanbul'da dünyaya gelmiş, aslen Bartınlı olan bir güzel yürekli adamdır. İstanbul Erkek Lisesi ve İstanbul Tıp Fakültesi mezunudur.
Eskişehir ile uzaktan yakından hiç bir bağı yoktur.
Fakat öylesine muazzam bir Eskişehirspor aşkı vardır ki yüreğinde çevresindeki herkes onu Eskişehirli olarak bilir.
Ben de Eskişehirli olmayan bir Eskişehirspor sevdalısı olarak bu yönden de daha bir farklı severdim kendisini.
Yıllar önce tanıştığımızda Eskişehirspor ile ilk tanışmasını anlatmıştı.
1965 Yılında Eskişehirspor kurulmuş ve henüz ilk maçlarında bile tüm Türkiye Eskişehirspor'dan bahseder olmuş.
Ateş ağabeyin İzmir'de bulunduğu bir gün Eskişehirspor'un Karşıyaka ile maç yapacağını duyar.
Çok merak ettiği Eskişehirspor'u izlemek için stada gider Ateş ağabey.
Şu sözleri halen kulaklarımdadır:
- Maçın 65. dakikasında kendi kendime dedim ki; Ateş Ülker sana Eskişehirspor'u tutmak yakışır!
Ne güzel demişsin be Ateş ağabey!
Eskişehirspor'a sevdalanmak bir insana bu kadar mı yakışırdı!
***
- Neden size Eskişehirsporlu olmak yakışırdı Ateş ağabeyim. Ne gördünüz ki, o takımda!?
Diye sormadan edemedim.
İşte bir muhteşem Ateş Ülker cevabı daha!
- Futbolcuların hepsi sakal traşlarını olmuş, saçları muntazam taranmış, formaları ütülenmiş, formalarını şortlarının içine sokmuşlar ve hakeme itirazları bile müthiş bir saygı içinde yapıyorlardı Selahattin.
Şimdi söyleyin bakalım şu yeryüzünde sahada maça çıkan futbolculara kim bu gözle bakar?
Futbolcuların birbirlerine seslenişleri, hakem ile konuşmaları bile Ateş ağabeyin dikkatinden kaçmıyor.
Böylesine ayrıntılı bir aşktı Ateş Ülker'in Eskişehirspor'a olan aşkı.
***
2B liginde şampiyonluk maçına gidememiştik.
Kasımpaşa'da bir kafede birlikte takip ettik.
Takımımız şampiyonluğu kazandı fakat ikimizde sevinemedik.
Bütün Eskişehir şampiyonluk kutlamaları yapıyordu.
Stadda bulunanların coşkusu görülmeye değerdi.
Biz ise, Eskişehirspor'un daha güzel yerlerde olması gerektiğini konuşarak, Tepebaşı Yokuşu'nu tırmanıyorduk.
Bir ara Ateş ağabeyin ağladığını farkettim.
- Ağabey hayırdır bir şey mi oldu. Dedim
- Hayır. Fakat Eskişehirspor taraftarının 2B şampiyonluğuna bu kadar sevinmesi zoruma gitti Selahattin. Biz 1. Ligde şampiyon olmadığımız için ağlamalıyız.
İşte bir muhteşem Ateş Ülker cevabı daha.
Ne yapalım şimdi biz!?
Ateş Ülker için ağlamayalım mı!?

9 Eylül 2018 Pazar

Neden, ''YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR'' !?

Biz;
Sürekli dillendiriyoruz.
Sesleniyoruz.
Haykırıyoruz.
YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR!
Evet, Eskişehirspor yaşamalı.
Sonsuza kadar yaşamalı.
Hem Eskişehir kenti için yaşamalı, hem de Türk futbolu için yaşamalı...
Neden, Yaşasın Eskişehirspor!?
Eskişehirspor neden yaşamalı!?
Neden varolmalı Eskişehirspor!?
O kadar çok sebebi var ki, Eskişehirspor'un yaşamasının üşenmeyip yazacak adam olsa kitap olur...
***
Fakat ne yazık ki, bazı kesimler bunu anlamıyor.
Ya da biz yeterince anlatamıyoruz.
Dilimizin döndüğünce, elimizin vardığınca yazıp anlatmaya çalışıyoruz.
Duygusal sebeplerden tutun da ekonomik sebeplere kadar bir çok sebep var.
Şimdi bunlardan birine örnek teşkil edecek bir anımı kısaca anlatacağım sizlere.
Umarım anlaması gerekenlere anlatabiliriz.
Anlaması gerekenler de anlamak için birazcık çaba sarfederler umuduyla buyrun okuyalım.
***
Efendim 8 Eylül 2018 Cumartesi günü, Boğazın Kırmızı Şimşekleri Derneği başkanı sıfatıyla bir ziyaret gerçekleştirdi.
Dernek yönetiminde bulunan diş hekimi arkadaşımız Oğuz Şengel'in bir kaç kez bahsettiği fakat bir türlü ziyaret etmek nasip olmayan Şişli - Bomonti'deki ES PİLAV'ı ziyaret ettim.
Ziyaret etmeden evvel karşı kaldırımda tahminen bir 5 dakika tabeladaki ES yazısına baktım.
Bu civarda hiç Eskişehirli yaşamaz desek yeri var.
Adamın maksadı burada yaşayan Eskişehirlileri dükkanına çekmek olamaz.
Eskişehirspor logosundaki E ve S harflerini almış farklı renklerle hoş bir tabela asmış.
ES PİLAV...
***
Bir süre bu ''enfes manzara''yı izledikten sonra dükkana girdim.
Yakınlarda bir sağlık kuruluşunda çalışan Adem Sarıçoban kardeşimi aradım.
O da tatilden henüz dönmüş ve işbaşı yapmamıştım.
Ziyareti tek başıma gerçekleştirdim.
Dükkan sahibi ile tanıştık.
- Beyfendi kolay gelsin, ben Boğazın Kırmızı Şimşekleri Dernek başkanı. Eskişehirsporluyuz!
Genç adam birden elindeki tabakları bırakıp;
- Ooooooo abim hoşgeldiniz, şeref verdiniz.
Dedi, heyecanla.
Tokalaştık.
Dükkanın önünde bulunan masalardan birine oturduk.
- Nerelisiniz?
- Rizeliyim başkanım.
- Memnun oldum ben de Antalyalıyım.
***
Ziyareti bitirip, derneğe döndükten sonra farkettim.
45 Dakikalık sohbet boyunca ne o bana adımı sordu, ne de ben ona sordum.
Eskişehirspor sevdalısı olmamız tanışmamız için yeterli olmuştu.
Ama ikimizde Eskişehirli değildik!
Birimiz Rizeli, birimiz Antalyalı...
Birbirine ''Eskişehirli değilsin, neden Eskişehirspor!?'' diye sorma gereği duymayan iki adam!
Bu çok güzel bir duygu inanın...
Başta Eskişehirli Eskişehirspor sevdalıları olmak üzere pek çok insanın anlayamadığı bir hal...
***
Ben, İstanbul'da Eskişehirsporlular'ın evi, ailesi durumundaki bir derneğin başkanıyım. Bu arkadaşımızda Eskişehir ile hiç bir ilişkisi olmadan ESES'e sevdalanan, üstelik İstanbul'da hiç Eskişehirli'nin yaşamadığı bir semtte işyerinin adını ES koyan bir adam...
İşte bunun için YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR!
Eskişehir'in tanıtımında, Eskişehir kentinin ülkemiz insanınca sevilmesinde en büyük etken olan ESKİŞEHİRSPOR Yaşasın elbette!
Ve Eskişehir'i yönetenler,
Eskişehir'de yatırım yapıp ekmek parası kazananlar,
Eskişehir'in daha çok tanınması, daha çok büyümesi için Eskişehirspor'u yaşatmalı ve bunun için ellerinden geleni yapmalıdırlar...
***
Eskişehir'i yönetenlere buradan bir kere daha sesleniyorum.
Varsa bir ''Eskişehir'i Tanıtma Fonu'' bu fondan en büyük payı Eskişehirspor almalı.
Bugün Türkiye'nin neresine gidilirse gidilsin ''Eskişehirliyim'' dediği vakit bir hemşehrimiz hemen karşısındaki vatandaş ''Vaaaayyy ESES'' diye gıpta ediyorsa Eskişehir'e;
Eskişehir'i yöneten atanmış ve seçilmişler Eskişehir'in bu en büyük markasını korumalı, kollamalı ve yaşatmalıdır. Bu Eskişehirspor'a karşı bir lütuf değil, Eskişehir kentine karşı bir görevdir.
Balıkesirspor maçı öncesiydi!
İstanbul'da yaşayan bir GS taraftarı arkadaşım; ''Abi Eskişehir'i çok merak ediyorum. Bu hafta sonu gidip, hem Eskişehir'i gezmek hem de o muhteşem taraftarın içinde maç izlemek istiyorum'' dedi ve hafta sonunda 3 gün Eskişehir'de kaldı.
Otele para kazandırdı.
Kafeye para kazandırdı.
Lokantaya para kazandırdı.
Çay ocağına para kazandırdı.
Simitçiye, börekçiye para kazandırdı.
Ve son olarak en büyük hayali olan Eskişehirspor taraftarının arasında maraton altta o muazzam ambiyansı da yaşayarak geri döndü.
Bir Galatasaray sevdalısı, kendi tribünlerinde yaşayamadığı güzellikleri bizim tribünlerimizde yaşadı.
O anı yaşamak için de 3 gün Eskişehir esnafına para kazandırdı.
Daha sonra aynı şekilde Eskişehirspor taraftarına hayranlığını defalarca dile getiren bir Fenerbahçe taraftarı olan başka bir arkadaşım da Karabükspor maçına gitti 2 günlüğüne...
***
YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR diye haykırırken, Eskişehirspor'un sadece bir futbol takımı olmadığının bilincini yaşıyoruz biz.
Efendim bunca borcu belediyeler mi yaptı ki belediyeler ödesin!?
Elbette belediyeler yapmadı. Elbette belediyeler ödemesin!
Efendim bunca borcu Vali bey mi yaptı ki, valilik ödesin!?
Elbette ne vali bey bu borçları yaptı ne de valilik ödemeli!
Ancak olağanüstü bir durum var ortada.
Eskişehir'in en büyük markası beceriksiz yönetimler tarafından çarçur edilen kaynaklar ve yapılan borçlar sebebiyle yok oluyor!
Bugüne kadar sevdiği kadar sahip çıkamayan taraftar artık fiilen yönetimin içindedir ve bir çok konuda söz sahibi olmuştur.
Kurulan ESKİŞEHİRSPOR TARAFTAR KOMİTESİ Türkiye'de yine diğer kulüplere örnek teşkil eden bir ilke imza attı ve bu zor günlerde Eskişehirspor'un yaşaması için büyük bir mücadele başlattı.
Taraftarın yetemediği yerde, Milletvekillerimiz, Belediye Başkanlarımız ve Valimiz bu komiteye maddi ya manevi bir destek olsa kıyamet mi kopar!?
***
Sokaktaki ayakkabı boyacısından tutun da Organize Sanayi'deki sanayicilerimize kadar, küçük esnafımızdan, büyük tüccarlarımıza kadar, Eskişehir'de ekmek parası kazanan her işletmecimiz, hemşehrimiz az demeden, çok demeden ''Çorbada benim de tuzum olsun, çünkü ben de bu çorbayı çok içtim ve içeceğim'' dese kıyamet mi kopar!?
''Efendim kulübe yardım için beni aramadılar!''
Aramasınlar efendim!
Bu takım sizin!
Bu kulüp Eskişehir kentinin.
İstanbul'da bir Fenerbahçeli ve Antalyalı arkadaşım bana telefon edip, ''Arkadaş bir yardım kampanyası açılırsa bize de haber ver, biz de 5-6 arkadaş gücümüz yettiğince destek vereceğiz'' diyebiliyorsa sen neyin davetini bekliyorsun.
***
Eskişehir halkı, Eskişehir halkının tüm Türkiye'ye armağan ettiği ve bugün bile Türkiye'de en çok sempatizanı olan Eskişehirspor'a sahip çıkmalıdır.
Sebep aramadan,
Davet beklemeden...
ve biz yine haykıracağız sonsuza kadar YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR!!!

7 Eylül 2018 Cuma

Eskişehirspor Tribünlerinde Yeniden Yükselen Bir DİRİLİŞ TÜRKÜSÜ: ESKİŞEHİRS MARŞI

Eskişehirspor sevdalıları farklıdır...
Yıllar önce tribünlerde sıkça söylenen, tribün kültüründeki yozlaşma sebebiyle uzunca bir süre Eskişehirspor tribünlerinde duyamadığımız ESKİŞEHİR MARŞI yeniden tribünlerde daha güçlü bir şekilde yükselmeye başladı.
***
Çocukluk yıllarımdı... Beyoğlu - Tepebaşı'nda bulunan yazlık Cumhuriyet sinemasının caddeye bakan duvarının dibinde caddeden geçen araçları izlerken, Aksaray istikametinden, Taksim'e doğru ellerinde Siyah - Kırmızı bayraklarla giden bir gruptan duymuştum ilk defa bu marşı. Kaldırımda ikişerli sıra olmuş, askeri yürüyüş düzeninde ellerinde bayrakları sallayarak, muazzam bir ahenk içinde söylüyorlardı Eskişehir Marşını. *** Tarlabaşı'ndan Taksim'e giden cadde boyunca arkalarından biz de gittik. Apartmanların pencerelerine çıkan ziyadesiyle Ermeni ve Rum olan kadınlar alkışlarla onları karşılıyor, bir çok evin penceresinden de Türk bayrakları sallanıyordu. Sonradan öğrendim. Bu grup İstanbul - Aksaray'da bulunan Eskişehir Öğrenci Yurdu'nda kalan Eskişehirspor sevdalılarıymış. İşte benimde o küçücük yüreğimdeki Eskişehirspor sevgisinin ebedi bir AŞK'a dönüştüğü andı belki de o an... *** Son dönemlerde Eskişehirspor sevdalıları bu milli marşımızı yeniden tribünlerde büyük bir coşkuyla söylemeye başladı ve tüm Türkiye'nin beğenisini kazandı. Bu marşı büyük bir milli coşkuyla söyleyenlerin dahi bilmediği bir öyküsü vardı Eskişehir Marşı'nın. Eskişehirspor'un sevdalı yüreklerinden Tolga Kolca, sosyal medyada bu öyküyü tüm Eskişehirspor sevdalılarıyla paylaştı. Tek temennisi bu marşın gözleri yaşartan öyküsünü herkesin okuması ve marşı söylerken bu öyküyü de ruhlarında yaşamasıydı. Biz de Tolga Kolca'nın bu temennisin gerçekleşmesi için sosyal medyadaki paylaşımını sayfamıza aktardık... Buyrun hep beraber okuyalım.... Eskişehir Marşının tüyleri diken diken eden hikayesini paylaşmak istedim. Bu marşın son yıllarda
tribünlerinde söylenmesine vesile olan herkese şükranlarımı sunarım. Buyrun okuyun ve okutturun... *** Azman Dede Balıkesir`de son gömdüğümüz Çanakkale gazisi. İvrindi'nin Mallıca köyünden 104 yaşındaydı Azman Dede. Gençliğinde iki metreyi aşkın boyu, dev görünümüyle insan azmanı sayılmış herkes ona azman demeye başlamış, soyadı kanunu çıkınca da Azman soyadını almıştı. *** Esas ismi unutulmuştu. Yıllar önce bir yerel araştırma sırasında Mallıca köyü kahvesinde kendisiyle görüştüm. Kulakları ağır işitiyordu. Köylülerden biri yardımcı oldu. Benim sorduklarımı kulağına bağıra bağıra söyledi.Onun sesine alışkın olduğundan anladı. Sorduklarımı cevapladı *** Söz Çanakkale`ye geldiğinde o koca ihtiyar sarsıla sarsıla, hıçkırıklar içinde ağlamaya başladı. Kendi zor duyduğu için kan çanağına dönen gözleriyle bize de duyurmak için bağıra bağıra anlatmaya başladı : -"Bir hücum sırasında bölük erimişti.Yüzbaşı telefonla takviye istedi. *** Geceyarısı siperleri takviye için istediğimiz askerler geldi.Hepsi gencecik insanlardı.Ama içlerinde daha çocuk denecek yaşta üç-dört asker vardı ki hemen dikkatimizi çekti.Bölüğü düzene soktum.Yüzbaşı gelenlerle tektek ilgileniyor,sabah yapılacak olan süngü hücumuna hazırlıyordu. *** Sıra o çocuklara geldiğinde, cıvılcıvıl şarkı söyleyerek gelen çocuklar birden çakı gibi oldular.Yüzbaşı sordu; "Yavrum siz kimsiniz?",içlerinden biri"Mektebi Sultanisi talebeleriyiz Vatan için ölmeye geldik!" diye cevap verdi.Gönlüm akıverdi o çocuklara.Savaş için çok küçüktüler. *** Daha süngü tutmasını bile bilmiyorlardı.Onlarla ilgilendim. "Mermi böyle basılır. Tüfek şöyle tutulur. Süngü böyle takılır.Düşmana şöyle saldırılır!.." diye. Onları karşıma alıp bir bir gösterdim.Siperlerin arkasında ay ışığında sabaha kadar talim yaptık. *** Gün ışımadan biraz dinlensinler diye siperlere girdik. Ortalık hafif aydınlanır gibi olunca hep yaptıkları gibi düşman gemileri gelip siperlerimizi bombalamaya başladılar. Yer gök top sesleriyle inliyordu. Her mermi düştüğünde minare gibi alevler yükseliyor *** Bir gün önce ölenlerin kol, bacak, el, ayak gibi parçaları havaya kalkan toprakla siperlere düşüyordu.Mermiler üzerimizden ıslık çalarak geçiyordu. Siperler toz duman içinde kalmıştı. Bir ara yüzbaşı "Azman yandık!.." diye siperin köşesini işaret etti. *** O şarkı söyleyerek sipere gelen, sanki çiçek toplarmış gibi neşeli olan o çocuklar siperin bir köşesinde sanki bir yumak gibi birbirine sarılmış tir tir titriyorlardı. Çocuklar harbin gerçeği ile ilk defa karşılaşıyorlardı.Ürkmüşlerdi. *** Yüzbaşı yandık demekte haklıydı Muharebede bir ürküntü panik meydana getirebilirdi. Tam onlara doğru yaklaşırken içlerinden biri avaz avaz bir marş söylemeye başladı!.. *** Annem beni yetiştirdi bu yerlere yolladı Al sancağı teslim etti Allah'a ısmarladı Boş oturma çalış dedi hizmet eyle vatana Sütüm sana helal olmaz saldırmazsan düşmana! Yastığımız mezar taşı yorganımız kan olsun! Biz bu yoldan döner isek Namus bize ar olsun! *** Baktım hemen biraz sonra ona bir arkadaşı daha katıldı. Biraz sonra biri daha.Marş bitiyor yeniden başlıyorlar. Avaz avaz!Gözleri çakmak çakmak... Hücum anı geldiğinde hepsi süngü takmış, tüfeklerine sımsıkı sarılmış, gözleri yuvalarından fırlamış dişler kenetlenmiş bekliyorlardı *** O an geldi. Birden yüzbaşı "Hücum! "diye bağırdı. Bütün bölük, bütün tabur, bütün alay cephenin her yerinden fırladık. İşte tam o anda, tam o anda, o çocuklar kurulmuş gibi siperlerden fırlayıverdiler. İşte o an.Tam o an bir makinalı yavruları biçiverdi.Hepsi sipere geri düştüler. *** Kucağıma dökülüverdiler. Onların o gül gibi yüzleri gözümün önünden gitmiyor. Hiç gitmiyor!.. İşte ben ona ağlıyorum, o çocuklara ağlıyorum!.." Azman dede ağlıyordu. Ben ağlıyordum. Kahvede kim varsa ağlıyordu. Kahveci gözyaşları içinde bize çay getirdi. Eğildi; "Azman dede hep ağlar. Niye ağladığını bugün ilk defa anlattı ." dedi. (C. Bayar Ünv. Öğrenci Konseyi'nin hazırladığı Çanakkale adlı kitapçıktan) Umarım tribünde bu marş her söylendiğinde taraftarının gözünde bu hikaye canlanır.

1 Eylül 2018 Cumartesi

Eskişehirspor ile dertlenmek!

Değerli Ömer Uçar'ın kaleme aldığı bu güzel yazıyı hepimizin mutlaka okuması gerekli.
Kalemine yüreğine sağlık Ömer Uçar...


Yin yang nedir bilir misiniz ? İsim olarak olmasa da aslında o simgeyi görünce hatırlayacağınız ; hani her beyazın içinde bir siyah, her siyahın içinde bir beyaz olan tamam şimdi dediğiniz bir öğreti. Çince’de Yin gölgeli veya karanlık taraf anlamına gelir. Yang ise güneşli veya aydınlık taraf demektir. Çin felsefesinde ise Yin Yang ; karanlık ve aydınlık, negatif ve pozitif gibi anlamlara gelir. Başlıkla alakası ise bugün Eskişehirspor taraftarının hislerine ayna olmasıdır. Aslında görünürde 3 hafta, yakın zamanda 3 yılda gerçekte ise 53 yılda yaşadıklarının bir birikimidir. Bugün Eskişehirspor taraftarı için yıl 2018 olarak, 30 Ağustos’un ertesi olarak ya da transferin son günü olarak hatırlanmayacak. Bugün kimileri için bir bitiş kimileri içinse başlangıç olarak tarihteki yerini alacak.

    
Hava sıcak, can sıkılmış, balkondaki hafif rüzgarın esintisiyle bazılarımız içiyor bazılarımız içine atıyor Eskişehirspor’un derdini kendimize dert ediyoruz. Başka biri görse deli deme cesaretini gösterecek bu can sıkıntısını bizim gibiler normal karşılıyor. Belki de onların normalliği bize delilik geliyor ama söylemiyoruz. Bitti mi sorusunun cevabını her defasında farklı versek de aslında bitmediğini çok iyi biliyoruz. Yarın maç olduğunu, haftaya da olacağını, seneye de olacağını hep olacağını bildiğimiz halde bu soruyu soruyoruz yine de. Kaza yapan sürücülerin travmayı atlatmaları için çok yakın zamanda araba kullanmalarını söylemek ne ise bugün de bizim bitmediği gerçeğiyle uyumamız aynı şeydir. Eğer bugün bitmiş gibi uyursak yarın gerçekten kaybetmiş olacağız.
     
Yin yang sadece bir giriş değildi bu yazı için. Yaşadığımız o karanlıktaki beyaz, bizim tertemiz, saf, karşılıksız duyguları simgeliyor. Her şartta var olabilen ve bugün daha da anlamlı olan, ayakta kalmamızı sağlayacak tarifi imkansız o duygular. Bu kadar siyahın içinde beceriksiz hırsız sahtekar yöneticinin ortasında beyaz kalmayı başarabilen kıskanılacak hisler. Zaten bu davaya hep geride başlamış ama yine de pes etmemiş o hissettiklerimiz olmasa nasıl ismimiz geçtiğinde bizden efsane olarak bahsedilirdi. Öyle ki futbolla ilgisi olmayan biri televizyonda zap yaparken Eskişehirspor ismini duyduğu anda geri gelebilir miydi ? Eskişehir isminin geçtiği yerde Eskişehirspor, Eskişehirspor’dan bahsederken tribün konu olur muydu sohbete ? Yıllardır sahalarda kaybettik, yenildik ama ölçüyü hep tribün olarak aldık. Zor kazandığımız şeyleri basit kaybetmek, işte gerçek son bu olur.
    
Şimdi ne olacak ? Evet Eskişehirspor küme düşecek. 1 değil 2 değil belki de BAL’a kadar yolu olacak. Yetmezse Süper Amatör... Battıkça o sevgi daha da artacak. Kimin şüphesi var ki bundan ! Önüne yeni gelmeden yeniden doğacak. ESkisi gibi ESecek ve birilerine inat hep var olacak. Bizler zaten futbolu Eskişehirspor var diye sevmedik mi ? Büyüklerimizden Fethi Nihat Ender’i dinleyerek alt liglerde ESESli olmadık mı ? Tuttuğumuz takımı televizyonlardan değil radyodan, internetten değil teletext’den bulmadık mı ? Göte minder sesleriyle o betonda yer kavgası etmedik mi ? Koltuksuz yer için oraya kombine almadık mı ? Bunları biz yapmadık biz yaşamadık mı ? Yine yaparız gerekirse yine yaşarız. Bizim hiç İstanbul ve memleket diye 2 takımımız olmadı. Tesadüfen değil gerçekten bir takım tuttuk ve ilk aşk diye hep onu yaşattık. Şimdi öldü diyorlar ölse de yaşayacağını bilmiyorlar. Canlı gözlerin gördüğü sevgiyi HD ile savunuyorlar. Maçı gireceği sınava tercih eden öğrencilere, torunuyla maça gelen dedelere, Eskişehirspor için Kur’an okuyan ninelere, fıs fıs diye bilenen ilacını sokmak için kapıdaki güvenlik görevlileriyle kavga eden amcalara gerçek sevgiyi anlatmaya çalışıyorlar. Anlatmayın kardeşim. Bizim öğrettiğimiz şeyleri bize anlatmayın.
    
O yüzden bugün belki karanlığın dibinde olsak da o beyaz nokta bizi yaşatacak tek şey. Futbolcu, lig, maç her şeyi kaybedelim ama onu asla. Gidiyoruz ama and olsun geleceğiz. Daha güçlü, eskisinden daha iyi. Geldiğimizde kim bilir kaç yaşında ve nerede olacağız. Hikayelerle büyüyen o çocuklar bugünü tebessümle anımsayarak hikaye anlatacak. O gün geldiğinde öldü sanılan Eskişehirspor daha sağlam bir şekilde emin adımlarla bilgili yöneticilerle düzgün adamlarla ama aynı ruh aynı coşku aynı aşkla ESkisi gibi ESmeye devam edecek.

AYAĞA KALK ESKİŞEHİR!

1965'ten bu yana Anadolu'nun zaferi için mücadele veren Eskişehirspor, ilk kez diz çökmedi.
Belki son da olmayacak.
Her seferinde zor da olsa ayağa kalkan Eskişehirspor ruhu, bu kez de ayağa kalkacak ve Eskişehirspor düşmanlarını bir kez daha hüsrana uğratacaktır.
Bundan eminiz!
Buna kararlıyız!
Buna yeminliyiz!
Yeminimizi unutmadık, unutmayacağız:
''Seni tahtına oturtmadan ölmek bize haram olsun ESESİM!''
***
Nedir bu Eskişehirspor düşmanlığı!?
Eskişehirspor düşmanlığı Anadolu düşmanlığıdır!
Eskişehirspor düşmanlığı dürüstlük düşmanlığıdır!
Eskişehirspor düşmanlığı mertlik düşmanlığıdır!
Eskişehirspor düşmanlığı futbol düşmanlığıdır!
Eskişehirspor düşmanlığı tribün kültürü düşmanlığıdır!
Eskişehirspor düşmanlığı futbolda barış ve kardeşliğin düşmanlığıdır!
Eskişehirspor düşmanlığı Eskişehir düşmanlığıdır!
Eskişehirspor düşmanlığı bu düşmanlık duygularını besleyenlerin kendilerine olan düşmanlığıdır!
***
1965'te doğan Anadolu Yıldızı, 10 yıllık kısa bir zamanda Türk futbolunda bir devrim gerçekleştirdi.
O yıllara kadar Türkiye'nin en ücra köşesindeki insanımız bile futbol söz konusu olduğunda 3 takımdan birini tutmak zorundaydı. Eskişehirspor'un doğuşu Anadolu semalarında parlayan bir yıldız gibiydi. Artık Anadolu insanı malum 3 takım dışında bir takımın daha başarılı olabileceğini, üstelik bu takımın İstanbul merkezli değil Anadolu'nun tam bağrından, Eskişehir'den doğduğunu görmüşlerdi.
Karslılar,
Urfalılar,
Maraşlılar,
Antalyalılar,
Zonguldaklılar,
Gümüşhaneliler,
Edirneliler,
Bir uçtan bir uca tüm Anadolu insanın da büyük bir Eskişehirspor sevdası filizlenmişti.
***
O parlak dönemlerin ardında oynanan masabaşı oyunları ve dahili hainlerin bu oyunlara maşa olmasıyla yaşanan çöküş dönemlerine rağmen bugün ülkemizde kendi kenti dışından en çok taraftara sahip olan takım Eskişehirspor'dur. 1 tane bile şampiyonluk kazanmamış olmasına rağmen bugün bile Eskişehirli olmayan nice Eskişehirspor sevdalısı vardır.
Şampiyonluklar elde eden ne Trabzonspor ne de Bursaspor kendi kentleri dışında taraftar edinememişlerdir.
Bugün Türkiye'de en çok ''Sempatizanı'' olan takım da yine Eskişehirspor'dur.
En ezeli rakiplerimizin taraftarları dahi Eskişehirspor'a sempati duyar ve Eskişehirspor'un Türk futbolunun vazgeçilmez bir unsuru olduğunu bizzat dile getirir.
***
Eskişehirspor sevdalıları takımlarına çok farklı anlamlar yükler.
Bu kitlenin içinde futbol oyunundan zerre hoşlanmayan fakat Eskişehirspor'un deplasman maçlarını bile kaçırmayan, yenilgilerinde gözyaşı döken nice Eskişehirli ve Eskişehirli olmayan ESES sevdalısı tanıdık gördük...
Bütün Türkiye'nin imrenerek izlediği Eskişehirspor tribünlerine girdiğinizde o insanlar için Eskişehirspor'un ne anlam taşıdığını daha iyi anlarsınız.
Takım 3. dakikada gol yemiş.
Dakika 18 olmuş ve delikanlı yanındaki arkadaşına soruyor:
- Oğlum ne zaman gol yedik lan biz?
Arkadaşı cevap verir:
- Ne gol yemesi oğlum manyak mısın la sen, bırak konuşmayı da bağır!
Ve;
ES ES ES Kİ Kİ Kİ ESKİ ESKİ ES!
***
Ve bugün hepimizi yıkan gerçekle yüzleştik.
Üzüldük.
Sabahlara kadar ağladık.
Baş ağrımıza sigaraları derman etmeye çalıştık.
Kapanmaya çalışan göz kapaklarımızı tribünde gol yedik diye bağırmayan arkadaşımızı bağırmaya ikna eder gibi kapanmamaya ikna etmeye çalıştık.
Uyumamalıydık!
Neden!?
Bilmiyoruz...
Eskişehirspor bu kadar zor günler geçirirken biz uyumamalıydık!
Sebebi yok!
***
Her şey bitti mi!
Elbette hayır!
Şu fotoğrafta görülen ana geri döndük!
Aziz Bolel'in manevi şahsiyyeti önderliğinde 1965 ruhuna geri döndük!
Bugün sahaya çıkacak olan ''BİZİM ÇOCUKLAR''a peşinen yenilmeyi kabullenmiş bir edayla bakmayalım. Onlara ''Ama bunlar çok tecrübesiz'' demeden evvel şu fotoğrafa iyice bakalım. Eskişehirspor'un Kasımpaşa ile oynadığı ilk resmi maçı.
Bu kadroda yer alan oyuncuların hiçbirisi ''yılların topçusu'' değildi!
Hepsi Eskişehir'in mahalli liglerinde farklı takımlarda oynayan genç futbolculardı.
Ve en önemlisi ''BİZİM ÇOCUKLAR''dı...
Kent onlara güvendi!
Aziz Bolel onlara güvendi!
Ve o ''Bizim Çocuklar'' bugün uğruna onbinlerce insanın gözyaşı döktüğü yaşayan efsane ESKİŞEHİRSPOR'u yarattılar...
***
Bugün yine ''Bizim Çocuklar'' var sahada!
Bir efsane yaratan ''Bizim Çocuklar''ın yeğenleri, evlatları belki de torunları...
Ben bugün kü maç öncesinde yönetim ve teknik heyetten rica ediyorum.
Eskişehir'de bulunan ve bu efsaneyi yaratan tüm eski futbolcularımız maç öncesinde soyunma odasına girsinler. O gencecik evlatlarımıza ''Korkmayın çocuklar biz bu efsaneyi yarattığımızda aynı sizin yaşınızdaydık. Biz görevimizi tamamladık. Şimdi sıra sizde'' diyerek güç versinler moral versinler.
Ve bugün, imkanı olan herkes tribünlere koşsun ve evlatlarımıza destek versin.
Onlara verilecek destek bu kentin onuruna verilecek destektir.
Onlara verilecek destek, bu efsaneyi yaratanlara ödenecek bir vefa borcudur.
Onlara verilecek destek Merhum Aziz Bolel, Merhum Necdet Yıldırım, Merhum Sinan Alağaç, Merhum Ediz Bahtiyaroğlu ve daha nice ahirete intikal etmiş ESES sevdalısının ruhlarına okunacak rahmettir.
***
Nefer,
Altes,
Efeler,
ÜniESES,
BandoESES,
Çekirdekçiler,
Münferit ESES sevdalıları...
Haydi Allah aşkına!
Tükenmedik!
Bitmedik!
Yılmadık!
Yıkılmadık!
Yüreğimiz bu AŞK için yandıkça;
YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR mücadelemiz sürecektir!
Kıyamete kadar başaramasak bile, bizden sonra gelenlere bu savaşımızı miras olarak bırakmak bizim boynumuzun borcudur!
YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR!
YAŞASIN YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR MÜCADELEMİZ!

28 Ağustos 2018 Salı

SİNAN ÖREN ve İMZA VERMEYEN FUTBOLCULARIMIZA ÇAĞRIDIR!

Sinan Ören...
Değerli kardeşim;
Seni maçlar dışında ne gördüm ne de tanırım.
Seninle alakalı bildiğim tek şey rahmetli Sinan Alaağaç'ın yeğeni olduğundur. Ve sırf bu yüzden seni sevdim, takdir ettim ve her ESES sevdalısına ''İşte bu çocuk adamın hasıdır. Dayısının adını almış ve bu adı en iyi şekilde üzerinde taşımak için çalışmış, çabalamış ve bir zamanlar dayısını gururla taşıdığı o kutlu formayı terletiyor'' diye övgüyle anlatmışımdır...
***
Biz seni Sinan Alağaç'ı sevdiğimiz gibi sevdik.
Eminim ki, sen de bizleri rahmetlinin sevdiği gibi seviyorsundur.
Davanda, meselende kesinlikle haklısın.
Birilerine kızgınlığın, kırgınlığın da vardır.
Fakat bu kulüp onların değil...
Bu kulüp bu armayı AŞK ile sevenlerindir.
***
Bak kardeşim;
Ben 53 yaşındayım.
7 Yaşımdan bu yana Eskişehirspor'â AŞK ile bağlıyım.
Eskişehirspor için yazılmış şiirlerimin yer aldığı 2 tane şiir kitabım yayınlandı.
Ve ben ESKİŞEHİRLİ DEĞİLİM.
Eskişehir'de karnım doymadı.
Eskişehir'de ekmek yemedim, su içmedim...
Fakat yolda yürürken bile bir Necdet Yıldırım ağabeyim, bir Sinan Alağaç, bir Aziz Bolel aklıma gelse gözlerimden yaşlar akıverir.
Eskişehirspor'a bir gönlümü verdim, bir de gözyaşlarımı...
***
Şu satırları yazarken bile yüreğim sızlıyor be kardeşim...
İlk küme düştüğümüz BJK maçı sonrasında elinde transistörlü radyosuyla maçı dinleyen ve Eskişehirspor'un küme düştüğünü anlayan BJK taraftarının ''Ulan olur mu be! ESES küme düşer mi!? Şampiyon olmasanız kıyamet mi kopardı şerefsizler!?'' diye ağlaması halen gözlerimi yaşartır.
Eskişehirspor'u insanlar böyle sevdi.
Ve sadece bizler değil; diğer takımların taraftarları da şu an bir güzel haber bekliyorlar...
***
Sen imza vermezsen, arkadaşların imza vermezlerse sadece bu takım küme düşmeyecek Sinan kardeşim...
Yürekler yanacak...
Gözlerden yaşlar akacak...
Yumruklar sıkılacak ama çaresizlik içinde o yumruklar sadece sıkıldığıyla kalacak...
Etmeyin be Sinan kardeşim...
Yüreğimizi yakmayın...
Dualarımızı alın...
Binlerce onbinlerce dua sizi bekliyor...
***
Dua nedir bilir misiniz?
Sevdalı yüreklerin duaları nasıl makbul dualardır bilir misiniz?
Elinizi vicdanınıza koyun ve bizim için; Şu sevdalı yürekler için verin şu imzaları be kardeşim... Eskişehirspor'dan alacağı olan hiç bir futbolcumuz bu alacaklarını 1 yıl daha ertelediği için aç kalmaz, açıkta kalmaz. Ama şundan emin olun; Yüreklerinde yaşattıkları Eskişehirspor sevdası ile ceplerindeki son kuruşa kadar otobüs ve bilet parasını karşılayarak bir deplasmanı bir tek simidi bölüşerek geçiren tribün çocuklarının dünyaları yıkılır siz bu imzaları vermezseniz. Bugüne kadar direndiniz. Haklı davanızda sonuna kadar direnmeye hakkınız var... Fakat bu imzaları verseniz de vermeseniz de bu alacaklarınızı 1 yıl içinde zaten alamayacaksınız. Gelin bu kez de bizim için erteleyin şu alacaklarınızı. Her iki durumda da paralarınızı alamayacaksınız. Ancak imza verip, alacaklarınızın ertelenmesini sağlayarak, Eskişehirspor'un içine düştüğü darboğazdan çıkmasını sağlarsanız ONBİNLERCE SEVDALI YÜREĞİN DUASINI alacaksınız!
***
YAŞASIN ESKİŞEHİRSPOR!
YAŞASIN YENİDEN BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR MÜCADELEMİZ!