Acı haber tez duyulur demişlerdi
O eskidenmiş
Şimdilerde öyle olmuyor
Uyuşturuyorlar bizi
Ya da uyutuyorlar zihnimizi
Nasıl oluyor bilmiyorum ama
Biliyorum artık acı haber tez duyulmuyor
Hatta bazen hiç duyulmuyor
Mesela geçenlerde
Akbaba Yokuşu'nda
Bir şiirime pusu atmışlar
Yüreksizler
Sevgisizler
Namertler
Çarpraz ateşe tutup,
Mermi yağdırmışlar üzerine
Bir şiirim vurulmuş Akbaba Yokuşu'nda
Önce yüzü koyun düşmüş,
Sonra
Mutfakkapı'ya kadar yuvarlanmış
Kaç gün olmuş
Yeni duydum ben
En güzel şiirim
Mutfakkapı'da inleye inleye can vermiş....
Üzerinden çok zaman geçmiş
Ne ben duymuşum
Ne de bir dostum
Hiç birimiz duymamışız
Yokluğunu bile hissetmemişiz
Bir sevda şiirinin
En güzel mısraları çalınmış Bayramyeri'nde
Güpe gündüz
Herkesin gözleri önünde
İnsanın kalbini söker gibi
Söküp almışlar koca şiirin içinden
En güzel mısraları
Herkes tanıyor hırsızları ama
Hepimiz naçarız
Haberimiz bile olmamış
Ruhumuz duymamış
En güzel şiirim boş tenekeye dönmüş...
Yıllar geçmişte üzerinden
Ben daha bu sabah farketmişim
Faili meçhul cinayetler işlenmiş
Kızılay Meydanı'nda
Hastane Yokuşu'nda
Bostan'da
Vapur İskelesi'nde
Tonoz'da
Uzun Yol'da
Belki de daha fazlası
Kim bilir hangi çıkmaz sokakta
Hangi cinayetler işlendi
Hangi sevdalara pusular atıldı
Hangi sevdalar kahpece vuruldu yüreğinden
Hangi yitik sevda
Hangi kahpe pusuda can verdi
Bilemedik,
Duyamadık,
Ne kahpe kurşunların sesini
Ne de
Mermi yiyen sevda şiirlerinin haykırışlarını
Duyamadık,
Bilemedik....
Ne acılar yaşamışız da
Haberimiz bile olmamış....
